Nieu Aemstelredams Liedboek
(1591)–Anoniem Nieu Aemstelredams Liedboek– Auteursrechtvrij
[Folio 63]
| |
Ick heb een verholen lief die vryde ick
En die wil ick niet laeten iae laten
Ick hoep' noch een cort half nacht
In mijns liefs arm te slapen.
Die Moeder van den bedde spranc ontstac haer licht,
Sy vant haer jonste Dochter op haer bedde nicht
Waer is sy nu ghegangen, ia gangen
Nu is mijn jonste Dochter wech
Met een soo vreemde manne.
Hy en was my alsoo vreemde niet
Hy had my lief,
Hy voerde my over die heyden Hy misdede my niet,
Hy voerde my over der heyden, t'so heyden,
Daer twee schoon liefkens t'samen gaen
Hoe noode ist dat sy scheyden.
Daer twee goe liefkens t'samen aen den danse gaen,
Hoe vriendelic dat sy haer oochskens op malcanderen slaen
Ghelijcken die morghen sterre, iae sterren
Mijn harteken is van sulcker aert
Bruyn oochskens sie ick gaeren.
Mijn harteken is veel wilder dan een wilt Conijn
Dat en mach niemant temmen dan die
liefste mijn
Dat en mach niemant temmen, jae temmen
Dan den alderliefsten mijn, dat is so fraeyen gheselle
Waren alle Duyvels soo,
En ick voer in der Helle.
|
|