Van buiten de muren
In memoriam Gerhard Worgt
Op 20 januari van dit jaar overleed in Wittenberg prof. dr. habil. Gerhard Worgt, emeritus van de universiteit Leipzig, in de periode 1982-1990 bestuurslid van de IVN voor de landen van Midden- en Oost-Europa. Hij was op 17 november 1996 éénenzeventig geworden en had in het wintersemester nog colleges Zweeds en Afrikaans gegeven. Als student, assistent en later professor, was hij vijftig jaar lang met de universiteit Leipzig verbonden.
Dat hij ook Zweeds doceerde deed niets af van zijn intense belangstelling voor het Nederlands: zijn Habilitationsschrift was gewijd aan genusdoubletten in onze taal. Grote verdiensten verwierf hij met de opleiding, in Leipzig, van een hele generatie studenten uit het voormalige Oostblok die later in hun land docent Nederlands werden. Hij was actief als lexicograaf, met handwoordenboekjes Nederlands-Duits en Duits-Nederlands, maar vertaalde ook: Max Havelaar bracht hij in een grondig herziene Duitse uitgave. Hoezeer hij zich ook over de nieuwe vrijheid vanaf 1990 verheugde, de teloorgang van de uitgeverijen waar zijn werk verschenen was, deed hem veel pijn.
Dat de mens op deze aarde onderweg is, heeft wel nauwelijks iemand beter geweten dan Gerhard Worgt. Hij wist het niet alleen, hij leefde er ook naar. Hij was graag onderweg, om die aarde te verkennen, maar vooral om in hun verschillende talen mensen te ontmoeten. Velen heeft hij de weg gewezen, enkelen nam hij mee. Niet iedereen begreep waar hij naartoe wou. Nogal wat conducteurs konden of wilden geen antwoord geven op zijn aardige vragen. En aan het loket van het leven heeft men hem wel eens te veel laten betalen voor zijn kaartje. Waar zijn laatste trein precies naartoe gereden is, weten we niet. Hoe het eindstation eruitziet, kunnen we ons niet voor de geest halen. Dat Gerhard Worgt als ervaren reiziger goed aangekomen is staat echter vast.
Hij heeft van de mensen gehouden zoals hij zelf een mens was om van te houden. Tot ziens, mijn goede vriend.
Jos Wilmots (Diepenbeek)