[Neerlandica extra Muros - najaar 1983]
In memoriam
Docent Dr. phil. habil. Gabriele Schieb
18 november 1919-20 april 1982
Met de al te vroege dood van onze medewerkster Gabriele Schieb heeft de neerlandistiek aan de Karl-Marx-Universiteit Leipzig een zwaar verlies geleden.
Gabriele Schieb werd geboren in het jaar dat de Afdeling Nederlands werd opgericht. Tijdens haar studie in Leipzig was zij een leerlinge van prof. Theodor Frings, onder wiens leiding de neerlandistiek alhier ook op wetenschappelijk gebied tot bloei kwam. Na haar promotie in 1943 was zij van 1949 tot 1959 als assistente en docente aan haar oude Alma Mater verbonden. In die tijd heeft zij nauw samengewerkt met haar vroegere leermeester. Haar leven was gewijd aan de Duitse en Nederlandse filologie der middeleeuwen. Meer dan twintig jaar is zij bezig geweest met het werk van Hendrik van Veldeke. Het is haar verdienste dat de Eneïde en de Sint Servaes in de oorspronkelijke Limburgse taalvorm van de dichter hersteld konden worden.
Sinds 1959 heeft Gabriele Schieb als wetenschappelijk werkleidster in het Zentralinstitut für Sprachwissenschaft der Akademie der Wissenschaften der DDR meegewerkt aan het onderzoek van de Duitse taal der laatste eeuwen. Als uitgeefster van de reeks ‘Deutsche Texte des Mittelalters’ heeft zij de oude traditie in ere gehouden en sinds 1969 was zij medeuitgever van de ‘Beiträge zur Geschichte der deutschen Sprache und Literatur’ en de daaropvolgende nieuwe ‘Beiträge zur Erforschung der deutschen Sprache’, waarin ook vele van haar degelijke artikelen o.m. over vergelijkend taalonderzoek Duits - Nederlands werden opgenomen.
Ondanks haar langdurige ernstige ziekte, die zij met veel geduld en grote dapperheid droeg, heeft zij in de laatste tien jaar van haar leven aan onze universiteit colleges gegeven over Nederlandse letterkunde en Nederlandse syntaxis. Door studenten en collega's werd in haar niet alleen de wetenschapper maar ook de mens gewaardeerd. Al zou men gedacht hebben dat in de eerste plaats mw. Schieb zelf wel eens een opbeurend woord nodig had gehad, toch was het juist zij, die ons telkens weer bemoedigde als iemand het hoofd liet hangen.
Haar wetenschappelijke verdiensten werden ook in het buitenland erkend. Zij was lid van de Zuidnederlandse Maatschappij voor Taal- en Letterkunde en Geschiedenis, en in 1971 werd zij benoemd tot buitenlands erelid van de Koninklijke Academie van Nederlandse Taal- en Letterkunde te Gent. Een reeks gastcolleges, waarvoor zij door de Nijmeegse universiteit was uitgenodigd, heeft zij niet meer kunnen geven.
De leemte die door de dood van Gabriele Schieb is ontstaan, kan nauwelijks worden aangevuld.
Gerhard Worgt