Neerlandica extra Muros. Jaargang 1978

Vacatures

Dienstverlening bij vacatures. Gemiddeld enkele malen per jaar komt er bij de IVN een bericht binnen - rechtstreeks of via een van de ministeries - dat een docent(e) extra muros zijn of haar post gaat verlaten, hetzij omdat de toegestane tijd verstreken is (voor vele lectoraten en docentschappen geldt, dat dezelfde functionaris slechts een beperkt aantal jaren mag aanblijven), hetzij omdat de betrokkene zelf een andere betrekking ambieert, of om welke reden dan ook. Er is dan dus een vacature aan de universiteit in kwestie.

Meestal zal die vacature enige tijd later wel weer vervuld zijn, maar dat is niet altijd het geval. Voor het overgrote deel worden de docenten aangesteld en gesalarieerd door hun universiteit en moeten dus de universitaire instanties voor de vervulling van een vacature zorgdragen. Doen ze dat niet, of niet meteen, dan kunnen daar weer verschillende redenen voor zijn. Is er bezuiniging in het spel - waarvan een meestal nogal ‘marginaal’ vak als Nederlands natuurlijk gauw het slachtoffer kan worden - dan zal de scheidende docent (voor de docente geldt ongetwijfeld hetzelfde, maar dat veronderstellen we nu verder bekend, zonder steeds ook de vrouwelijke vormen te gebruiken) daar waarschijnlijk niets tegen kunnen doen, hoezeer het hem zal spijten dat het werk dat hij jarenlang verricht heeft, niet wordt voortgezet. Maar het kan ook zijn dat het instituut of de faculteit waartoe de afdeling Nederlands behoort, niet zo gauw weet waar ze een kandidaat voor deze vacature vandaan moeten halen. In dat geval kan de docent natuurlijk wel van dienst zijn. Misschien kent hij een vakgenoot die een tijd naar het buitenland wil, misschien kan hij het instituut of de afdeling Nederlands van de universiteit waar hij gestudeerd heeft, inschakelen om iemand te zoeken.

Maar voor de individuele docent zijn de mogelijkheden meestal maar beperkt. En het is natuurlijk het beste dat alle neerlandici die voor de vervulling van zo'n vacature in aanmerking kunnen en willen komen ervan op de hoogte gesteld worden dat er een post vacant is. Dat is van belang voor de potentiële kandidaten en voor de betrokken universiteit, die graag de beste kandidaat zal willen kiezen.

Daarom willen we hier nog eens de aandacht vestigen op de diensten die het Ministerie van Onderwijs en Wetenschappen in Den Haag, het Ministerie van Nationale Opvoeding en Nederlandse Cultuur in Brussel en de IVN in deze

[p. 38]

gevallen kunnen verlenen. Voor de docenten die al een hele tijd meelopen is dit geen nieuws. Maar omdat er steeds weer nieuwe docenten komen en gaan, en het alweer vijf jaar geleden is dat hierover voor het laatst iets in dit blad heeft gestaan (NEM-20, blz. 7-8), geven we hier weer eens informatie over.

De IVN beschikt over ‘informatieformulieren’ van personen die voor een betrekking als docent in de neerlandistiek aan een buitenlandse universiteit in aanmerking willen komen. Op deze formulieren hebben de betrokkenen (dus de ‘informatieformuliereninvullers’: in het IVN-jargon worden ze aangeduid als ‘ifi's’) hun persoonlijke gegevens vermeld, verder wat ze gestudeerd hebben, specialisaties, eventuele publikaties, referenties, de landen of taalgebieden waarnaar hun voorkeur uitgaat, talenkennis en in het algemeen alles wat van belang kan zijn om hun geschiktheid voor een bepaalde betrekking te beoordelen. Fotokopieën van deze formulieren zijn in het bezit van de bovengenoemde ministeries.

Is er nu ergens een vacature, dan kan de scheidende docent of een universitaire instantie (een van) beide ministeries en/of de IVN hiervan op de hoogte stellen, met het verzoek dit aan de in aanmerking komende ‘ifi's’ door te geven. Dit wordt dan gedaan, en bovendien ontvangen de instituten of afdelingen Nederlands van de universiteiten in België en Nederland, en soms ook enkele andere instellingen, hiervan bericht. Wie belangstelling heeft, kan dan dus solliciteren. Men kan ook de gegevens van de ifi's opvragen, om zich een oordeel te kunnen vormen over het ‘aanbod’. Een nog verdergaande mogelijkheid is een verzoek om een voordracht van de in aanmerking komende kandidaten op te maken. Dit gebeurt door de Subcommissie voor de neerlandistiek in het buitenland van de Gemengde Technische Commissie tot uitvoering van het Belgisch-Nederlands Cultureel Verdrag; aanvragen dienen gericht te worden tot een van de ministeries.

Om een indruk te geven van het ‘ifi-bestand’, zoals dat er op het ogenblik uitziet, volgen hier nog enkele gegevens daarover.

Er zijn 63 ingevulde formulieren; daarnaast hebben twee personen (nog) geen formulier ingevuld maar wel gevraagd op de hoogte te worden gehouden van bestaande vacatures. Van deze 65 ‘ifi's’ zijn er inmiddels 13 van de lijst afgevoerd, omdat ze door een benoeming of om andere ons niet bekende redenen geen belangstelling meer hebben voor een betrekking in het buitenland.

Van de 52 overblijvende ‘ifi's’ bezitten er 32 de Nederlandse en 17 de Belgische nationaliteit; dan zijn er nog twee Britten en 1 Australiër. Er zijn 40 mannelijke en 12 vrouwelijke kandidaten. In NEM-20 hebben we vermeld naar welke landen de voorkeur van de kandidaten uitgaat. Wij doen dit nu niet; in de praktijk is namelijk gebleken dat die voorkeur nogal eens verandert in belangstelling voor ‘het hele buitenland’.

[p. 39]

Helaas zijn 4 ‘ifi's’ onvindbaar. Mededelingen over vacatures komen terug met de vermelding: ‘onbekend’ of ‘reeds lang vertrokken’.

We laten ze voorlopig nog in de lijst staan. Misschien krijgen ze dit nummer van NEM onder ogen en ontdekken ze dat ze verzuimd hebben hun adreswijziging aan ons door te geven.

(jdr)

(hm)