De streng calvinistische Juliana van Stolberg (Geert de Jong) rechts, verneemt van Elisabeth van Leuchtenberg (Marguerite de Brauw) links, dat haar zoon Willem van Oranje geïnteresseerd is in de katholieke Charlotte de Bourbon.
van die historische figuren om meer vrijheid te hebben voor het creëren van dramatisch interessante situaties. Zo zien we een dialoog tussen Louise de Coligny en Charlotte de Bourbon terwijl zij elkaar nooit hebben ontmoet. Zo'n ontmoeting had echter wel kunnen plaatsvinden omdat ze allebei Frankrijk ontvluchtten na de afslachting van de hugenoten tijdens de Bartholomeusnacht in Parijs.
De drie moderne stukken Water (Ik worstel en kom boven), Onze koloniën (Mare Liberum, de zee is van iedereen, de buit gerechtvaardigd) en Geld en geloof (God zij met ons) zijn gekozen omdat die drie thema's steeds terugkeerden in de voorbereidende werkoverleggen. De strijd tegen het water, het koloniale verleden en de handelsgeest zijn verwerkt in montagestukken waarin beeld- en geluidsdecor belangrijke elementen zijn. Ook die stukken worden tegelijkertijd gespeeld, maar dan twee keer. Er zijn ook voorstellingen waarin de klassieke stukken twee keer worden gespeeld.
De toeschouwer kan dus niet alles zien en moet keuzes maken. Maar dat is een kernaspect van geschiedenis: geschiedenis is namelijk een verhaal vertellen dat je niet zelf hebt gezien of hebt meegemaakt. Het publiek kan het dus ook niet alleen hebben over wat het heeft gezien, maar ook over wat het niet heeft gezien.
In de grote pauze is er een markt met kleine podia waarop zich grote drama's afspelen: opstanden, rellen, moorden en getuigenissen uit een ver verleden. Zo zien we een riddertoernooi en de Bataafse Revolutie, we horen moordliederen en we luisteren naar Bredero's De klucht van de koe, een lied over Pieter Bruegel, Nederlandse poëzie en een redevoering van Anton Mussert. Dit is slechts een selectie. Oud-Hollandse gerechten kunnen hierbij genuttigd worden.
De voorstelling wordt afgesloten met Onder water: een samenkomst van de acteurs in de kleedkamer, waar wordt besproken wat Nederland moet doen als het land door de klimaatverandering onder water komt te staan. Blijven we of koloniseren we een land? Maar als we gaan, verkopen we wel eerst Nederland, hoewel we weten dat het geen toekomst heeft. In de handelsgeest van onze voorvaderen. En de vlag gaat mee.
Tuin van Holland speelt in het Appeltheater in Den Haag tot 22 mei 2010.
Meer informatie vindt u op www.toneelgroepdeappel.nl of via het telefoonnummer + 31 70 350 22 00.
Auteursrechtelijk beschermd
