Nederlands van Nu
Jaargang 54 - mei 2006
Het Nederlands van het VRT-journaal
Siegfried Theissen
Wie soms naar het VRT-journaal van zeven uur kijkt, hoort af en toe uit de mond van verschillende journalisten een afwijking van de standaardtaal, of als je zo wilt, een Belgische variant van de standaardtaal. Meestal betreft die het lexicon, maar soms ook de accentuering of de uitspraak van van oorsprong Engelse woorden of zelfs de zinsbouw. In de loop van het jaar 2005 heb ik een (niet-exhaustief) corpus samengesteld van zo'n vijftig lexicale afwijkingen, een twintigtal Belgische varianten van de standaarduitspraak en enkele afwijkingen in de zinsbouw. Ik verwijs daarvoor naar de onderstaande bijlage.
Zo'n lijst is wel erg toevalsgebonden en zegt ook niets over de relatieve frequentie van correcte en afwijkende vormen. Daarom leek het me interessant het onderzoek te beperken tot één week (in dit geval de week van 2 tot 8 januari 2006) en na te gaan welke Belgische varianten in 7 VRT-journaals voorkomen en welke je er niet meer in aantreft. Ik heb ook alleen rekening gehouden met de afwijkingen die in de jongste druk van de Grote van Dale (14e druk, 2005) als Belgisch worden beschouwd. Daarnaast zijn er nog heel wat woorden die volgens andere woordenboeken (zoals de Hedendaagse van Dale, Kramers, Paardekooper, Theissen & Debrabandere) Belgische afwijkingen zijn (zoals dynamiteren of onbestaande), maar die de GVD als Standaardnederlands heeft opgenomen.
Er is uiteraard alleen maar rekening gehouden met de taal van de nieuwslezers (die normaliter hun tekst aflezen van een teleprompter) en de taal van andere VRT-journalisten die in het journaal aan het woord komen (waarbij ze meestal moeten improviseren), en dus niet met de taal van de geïnterviewde personen, zoals ministers en politiemensen. Anders heb je het over heel andere en veel meer afwijkingen. Zo had een minister het steeds weer over mazout en bleven geïnterviewde winkeliers steevast solden zeggen, hoewel de journalist vragen gesteld had over de koopjesjagers en de winterkoopjes. Ik heb ook niet gekeken naar het sportgedeelte en het weerbericht (omdat er van dat laatste toch meestal niets klopt).
De lijst van de lexicale afwijkingen omvat een vijftiental vormen: zijn verantwoordelijkheid nemen (opnemen), op de trein (in), op café (in het/een, naar het/een), politieagenten werden geviseerd (ze hadden het voorzien op), ze waren al opgepakt geweest (-), hij is nooit in beschuldiging gesteld (in staat van beschuldiging), daarmee wordt hier niet gelachen (dat wordt hier heel ernstig opgevat), dat is niet evident (vanzelfsprekend), een tas bijhebben (bij zich), nood hebben aan (behoefte), gegeerd zijn (gewild, in trek), aan een hoog tempo (in), aan honderd euro per stuk (à, tegen), resistent aan antibiotica (tegen).
Opvallend is dat je soms de standaardtalige vorm (in een coma liggen) naast de Belgische afwijking (in de coma liggen) tegenkomt. Dat is ook het geval met bepaalde registerafwijkigen, zoals winterkledij, dat in hetzelfde journaal (weliswaar door een andere journalist) naast het normale winterkleding werd gebruikt. Ook grootwarenhuis en warenhuis, werken en (weg)werkzaamheden kwamen (een andere week) naast elkaar voor. Het lijkt me interessant te vermelden dat ik heel wat erg gebruikelijke afwijkingen van de standaardtaal niet meer heb aangetroffen, zoals: bekomen, desgevallend, dewelke, kiescampagne, medische zorgen, omzeggens, solden, telkens (telkens als), terug (opnieuw, weer), verkeerswisselaar, wedersamenstelling (reconstructie) en wisselstukken.
Wat de uitspraak betreft, moet er een onderscheid worden gemaakt tussen de accentuering en de realisatie van bepaalde klanken. De nieuwslezers van de VRT schijnen vooral problemen te hebben met de uitspraak van samenstellingen met onderzoek-, zoals onderzoeksrechter en onderzoeksteam, waar meestal de klemtoon op -zoeks-werd gelegd, i.p.v. op on-. Archipel kwam voor met het accent op de laatste lettergreep i.p.v. op de eerste. Bij nalatigheid viel de klemtoon dan weer op de eerste i.p.v. op de tweede lettergreep. Parameter kreeg het accent op de eerste lettergreep. De Hedendaagse van Dale, Heemskerk & Zonneveld en Theissen & Debrabandere aanvaarden alleen de klemtoon op de tweede lettergreep. Kramers beschouwt daarnaast ook nog de accentuering van de voorlaatste lettergreep als correct, maar GVD honoreert