Neerlandia/Nederlands van Nu. Jaargang 110

Zeg 'ns wat

Nederlands van Nu

Sinds jaren lees ik met grote belangstelling Nederlands van Nu. Maar ik mis nu bijvoorbeeld de vragenrubriek. Het tijdschrift schijnt nu in hoofdorde bestemd voor taalkundigen en minder dan vroeger voor gewone taalgebruikers.

De gallicismen verdienen nog altijd meer aandacht. Een Vlaams minister zei onlangs in een tv-interview: ‘Het regeerprogramma voorziet wat de normen zijn en die moeten we nu verder op punt stellen. Om dat objectief te bereiken moet de regering bereid zijn van nieuwe inspanningen te vragen.’ Een Vlaamse vooraanstaande magistraat schreef: ‘Te deze stelt zich echter de vraag indien de wetgever ...’. Het wemelt van voorzien. Omwille van is in volle opmars, zelfs omwille van het feit dat, i.p.v. gewoon omdat. Aanduiden i.p.v. aanstellen, aanwijzen. Voorstellen worden nog altijd weerhouden i.p.v. in aanmerking genomen. ... Eindeloos, om moedeloos bij te worden. Daarover zou NvN het m.i. vaker moeten hebben.

Jan Gijssels, Kraainem (Vlaams-Brabant)

‘N.v.d.r.: Onze vragenrubriek Vraag het maar! bestaat nog altijd. Maar we kunnen alleen maar op vragen antwoorden als ze gesteld worden.’

Nogmaals ABN-Actie

Op woensdag 30 november 2005 verscheen in De Standaard - onder de ongelukkige titel Een cursus Nederlands voor Vlaamstaligen en sterk ingekort - de bijdrage van Frans Debrabandere, verschenen in Nederlands van Nu 2005, nr. 1, blz. 27-31 onder de titel Het echec van de ABN-actie in Vlaanderen. Als reactie hierop kregen we de volgende brief.

Ik ben het volkomen met u eens. Toen ik nog met de auto reed, hoopte ik in Nederland nooit motorpech te hebben, want de garagehouder had ik dan moeten uitleggen waar het over ging, terwijl ik van de onderdelen van de auto alleen de Franse benaming kende. Het literaire Nederlands ben ik voor 80 % machtig, het dagelijkse voor 20 %. Zo belangrijk is dat niet voor iemand van negentig, maar is het bij de jongelui beter gesteld?

Een bekende Vlaming bekende onlangs dat aan de Belgische top alle problemen in het Frans besproken worden, niet omdat de partner het Nederlands niet begrijpt, maar omdat de Vlaamse partner in zijn tussentaal niet alle nuanceringen kan vertolken. En dat weet de Vlaams hatende Brusselaar. Hij kent de taalimpotentie van zijn gesprekspartner.

Hoe dan ook, het is goed dat de waarheid af en toe in de pers aan bod komt.

Dr. F.A. Comer, Ingelmunster (West-Vlaanderen)