Kroniek-kort
Voorvechter van het Vlaams-Nederlandse bondgenootschap
Hugo Weckx stapt op als voorzitter van de Commissie Vlaanderen-Nederland
De voorzitter Vlaanderen van de Commissie Vlaanderen-Nederland - én voorzitter van het Vlaams Cultuurhuis de Brakke Grond in Amsterdam, Hugo Weckx, stapt na tien jaar op. Het is mooi geweest, al kan men zich moeilijk voorstellen dat het hiermee afgelopen is. In 1995 verliet de toen 60-jarige Hugo Weckx de actieve politiek na 16 jaar voorzitterschap van de NCC in Brussel, 18 jaar nationaal parlement en 8 jaar Vlaams ministerschap voor Cultuur en Brusselse aangelegenheden.
Gepokt en gemazeld in de Vlaamse, Brusselse en Belgische politiek, en met een groot engagement voor kunst en cultuur was hij de aangewezen man om, met de Nederlandse voorzitter (Frits Niessen) de Commissie te leiden die uitvoering moest geven aan het op 17 januari 1995 in Antwerpen gesloten Vlaams-Nederlands Cultureel Verdrag, dat het oude Belgisch-Nederlandse Cultureel Akkoord van 1946 moest vervangen.
Hij kan als grondleggend voorzitter worden beschouwd. De commissie moest naast de Taalunie met veel minder mogelijkheden het culturele veld bestrijken, maar zij heeft de kansen die zij had, optimaal benut. Zoals Weckx en Niessen zelf al schreven in Gedrag na Verdrag (Davidsfond 2004, red. Jan De Groof, Toon Hagen en Annick Schramme), heeft de Commissie geen tijd verloren aan ideologische debatten, maar heeft pragmatisch er alles aan gedaan om Noord en Zuid met elkaar aan het culturele werk te krijgen. In alle geledingen van cultuurorganisaties kent men Hugo Weckx als een man van de finesses, met grote kennis van het terrein en een vermogen te binden. Zijn charme en aandacht voor de mensen die zich inzetten voor de cultuur, heeft hem vele vrienden gebracht, zoals het ANV, dat zich altijd zal herinneren hoe de Commissie zich heeft ingezet voor het behoud van de subsidie voor de vereniging.
Het afscheid (als men het geloven kan) in de Oude Kerk te Amsterdam, de stad die hij zo liefheeft, bracht via alle mensen die er waren, de brede waardering voor zijn letterlijk grensverleggende werk tot uiting, vooral verwoord door Brakke-Gronddirecteur mw. Leen Laconte. In de bekende hoofdstedelijke muziektempel bracht het gezelschap Oxalys enkele muzikale monumenten uit de Europese cultuurgeschiedenis ten gehore, waaronder vooral de liederen op tekst van Guido Gezelle verrasten. Ook dit afscheid was louter aan de cultuur gewijd en iedereen genoot en Hugo Weckx was tevreden.
Auteursrechtelijk beschermd
