Neerlandia. Jaargang 102

ANV-Nieuws

Oproep ANV-Visser-Neerlandiaprijzen

In het vorige nummer van Neerlandia heeft u kunnen lezen aan welke personen en instellingen in 1998 een ANV-Visser-Neerlandiaprijs toegekend zijn. Ook in 1999 zullen wederom prijzen uitgereikt worden. Daarom doet het bestuur van het ANV een beroep op al zijn leden en op de lezers van Neerlandia om instellingen en personen die mogelijk voor een prijs in aanmerking kunnen komen, naar voren te brengen. Laureaten moeten (kort samengevat) aan de volgende voorwaarden voldoen: mensen die zich persoonlijk (niet beroepsmatig) gedurende langere tijd op bijzondere wijze hebben ingezet voor hun medemens of de samenleving; personen of instellingen die die onderzoek en praktische werkzaamheden ten behoeve van het lichamelijk en geestelijk welzijn steunen; instellingen die zich bijzonder verdienstelijk maken op algemeen cultureel gebied.

Aanvragen voor een prijs kunnen (met een korte onderbouwing van de keuze) gestuurd worden naar de algemeen secretaris, Jan van Nassaustraat 109, 2596 BS Den Haag.

De aanvragen zullen aan de VN-commissie worden voorgelegd. Deze zal het bestuur adviseren over de toe te kennen prijzen.

Een oproep uit Tsjechië

De sectie Nederlands van het Instituut voor Germanistiek en Neerlandistiek van de Palacky Universiteit in Olomouc is bezig haar tijdschriftenbestand te completeren. Zo kan ze haar studenten een goede handbibliotheek bieden die hen bij de studie kan helpen.

De sectie doet daarom een beroep op een ieder die de oudere jaargangen Neerlandia niet meer nodig hebben. Het gaat om de jaargangen tot en met 1993 (jaargang 97). Vervoer vanuit Nederland of Vlaanderen wordt door de sectie geregeld.

Voor meer informatie: Magdaléna Chládková, Wilken Engelbrecht of Eva Touvarová, Katedra germanistiky a nederlandistiky FF, Univerzita Palackého, Krízkovského 10, 771 80 Olomouc, tel. + 420 68/563 32 06, fax + 420 68/522 91 62.

Nieuwe hoofdbestuursleden

In het vorige nummer van Neerlandia stelde twee nieuwe bestuursleden zich aan u voor. Deze keer is het de eer aan Els Ruijsendaal en Bart de Nijn om hetzelfde te doen.

Els Ruijsendaal

‘Allereerst dank ik het bestuur voor het vertrouwen dat het in mij stelt. Dezelfde dank geldt de leden van de afdeling Noord-Holland/Flevoland, die in de afdelingsvergadering het vertrouwen in mij uitgesproken hebben. Het maakt dat ik met groot enthousiasme aan de slag ga met een aantal zaken die mij na aan het hart liggen.

Ik ben afkomstig uit de wereld van onderwijs en onderzoek. Na een onderzoeksperiode aan de UvA ben ik jarenlang studieleider en docent Nederlands MO A en B geweest in Noord- en Zuid-Nederland. Wat mij in de onderwijs- en onderzoekswereld steeds meer is gaan opvallen, is de geringe zorg die men daar ten toon spreidt ten aanzien van de eigen taal en cultuur. Liefde voor de eigen taal en cultuur wordt in Nederland al gauw verward met chauvinisme of

[p. 27]

nog erger. Toch kan geen cultuurgebied zonder de voortdurende zorg van mensen ervoor. Ik ben er ook van overtuigd dat je meer respect hebt voor andere culturen als je bewust bent van wat je zelf hebt meegekregen. Zonder eigenheid kun je niet goed omgaan met het eigene van anderen. Door lid te worden van het ANV hoopte ik samen met anderen te kunnen opkomen voor het behoud en de bevordering van onze taal en voor een bewustere houding ten opzichte van onze eigen cultuur. Ik zie het ANV eigenlijk meer als een beweging dan als een vereniging. Daarin wil ik graag praktische wegen helpen zoeken om de mensen cultuur- en taalbewuster te maken, waarbij voor mij de nadruk ligt op taal, vanwege mijn vak. Het liefst op positieve wijze, maar als het moet ook strijdbaar. Graag zou ik me de komende vier jaar verder willen inzetten voor (de organisatie van) gerichte lezingen en cursussen over de eigen taal en cultuur die mensen enthousiast en betrokken maken. Daarin moeten de migranten (de etnies) uitdrukkelijk betrokken worden, want een goed deel van de verdere ontwikkeling van onze cultuur heeft alles met hen te maken. Ik heb van harte meegewerkt aan de opstelling van het jongerenbeleidsplan. Daarin is gepoogd praktische instrumenten in een samenhang te brengen waarmee het ANV kan opereren. Graag wil ik daaraan verder werken. De verschillende taken die ik nu heb (in de afdeling en in werkgroepen) wil ik voorlopig voortzetten, omdat ik vooral in het afdelingswerk steeds meer ben gaan beseffen dat wij eerst maar eens moeten

Bart de Nijn

zien onze eigen leden te winnen, vooraleer we goed naar buiten kunnen treden.’

Bart de Nijn

‘Mijn belangstelling voor de Nederlands-Vlaamse samenwerking werd van kindsbeen aan gewekt door de talrijke vriendschappelijke banden die er van huis uit met Nederlandse gezinnen werden onderhouden. Een van de oudste beelden die ik mij herinner van Nederland is dat van de trolleybussen in Arnhem... (rijden die daar nog?). Een jaar zonder een korte vakantie in Nederland beschouw ik als een gemis. Het valt trouwens wel op dat er veel auto's met een Nederlandse nummerplaat in Vlaanderen rijden, en dat er heel wat minder Belgische in Nederland te bespeuren zijn. Ik werd in de jaren '70, uit onvrede met de heersende verzuiling (vader was om den brode lid van de CVP) én uit Vlaamsgezindheid, lid van de Volksunie. Voor deze partij zat ik even in de gemeenteraad en werd ik in 1982 gekozen tot voorzitter van de Volksuniejongeren. Tijdens dit voorzitterschap werden contacten gelegd en samenwerkingsverbanden aangegaan met de Jonge Democraten (een jongerenvereniging met een voorkeur voor D'66). Deze samenwerking wordt nog steeds intens beleefd.

Al heb ik inmiddels de partijpolitiek vaarwel gezegd en ingeruild voor meer sociocultureel werk, de belangstelling voor de maatschappij blijft overeind. Een vraag die ik me dan ook stel is: “Voor welke bevoegdheid is Europa te groot en Vlaanderen te klein?” Voor geen één..., tenzij het opkomen voor onze taal in een steeds uniformer wordend Europa. Deze rijkdom kunnen we als Vlamingen het best samen met de Nederlanders koesteren. Daarom vind ik het de moeite waard om een deel van mijn schaarse vrije tijd in het ANV te investeren.’