der overdreven idealisme, met gevoel voor de realiteit van menselijk tekortkomen en het vermogen om teleurstellingen te incasseren.
De middelen voor dit vele werk worden geheel zelf bijeengebracht vooral door de inzameling van oude kleren, boeken en huisraad, die vervolgens voor eenheidsprijzen worden verkocht voorzover de spullen niet voor directe hulp geschikt zijn.
De tuin en garage van de bezielende leidster mevrouw Riet Rozendal, fungeert daarbij als de ‘winkel’.
Mensen van het gehele eiland weten dat ze daar hun overtollige spullen voor het goede doel kwijt kunnen en 's avonds worden deze in volle plastic zakken voor het hek geplaatst. Na sortering vindt de andere morgen de verkoop plaats aan een uiteenlopend publiek.
‘Het is indrukwekkend’, zo sprak de algemeen penningmeester H.J. Neeleman, die de VN-prijs uitreikte aan Mevrouw Rozendal, ‘welke organisatie hier door particulier initiatief is opgebouwd’.
Hij vervolgde: ‘Zonder de mannelijke medewerkers te kort te willen doen, is dit duidelijk een stichting die door vrouwen wordt geïnspireerd en geleid. Van vrouwen, voor vrouwen en hun kinderen’.
Hij citeerde uit een interview met de oprichtsters, dat in een plaatselijke krant werd afgedrukt:
‘Soms denk je wel eens, waar zijn we eigenlijk mee bezig. Maar als wij het niet doen, wie doet het dan wel? De kinderen zijn de toekomst. En dan gaan we weer door’.
Een betere verwoording van wat Mr. Visser met zijn testamentaire beschikking voor ogen stond is niet te bedenken, aldus Neeleman. Het is daarom dat de prijs (van f 12.500) met de bijbehorende oorkonde toegekend is aan de stichting en uitgereikt werd aan haar voorzitter mevrouw Riet Rozendal.
Het geldbedrag wordt aangewend ter ondersteuning van het ‘Mieke Hendriks’ project, dat hulp en steun biedt aan moeders en kinderen die tot de minder bedeelden van de maatschappij behoren.
Mieke Hendriks, naar wie het project is genoemd, overleed eind vorig jaar. Zij zette zich meer dan
De heer H.J. Neeleman reikt de Visserneerlandiaprijs uit aan mevrouw R. Rozendal, voorzitter van Ayudo Social Corsow
twintig jaar belangeloos in voor Ayudo Social, met name het lot van de arme kinderen trok zij zich aan. (hjn)