Tentoonstelling van Rik Wouters in Nederland
In Nederland herinnert o.m. een beeld van zijn vrouw in de tuin van het Haagse Gemeentemuseum aan de Vlaamse schilder en beeldhouwer Rik Wouters.
Wouters bracht zijn laatste levensjaren in Amsterdam door, waar hij als vluchteling tijdens de Eerste Wereldoorlog een toevlucht gevonden had. Na een tentoonstelling in Oostende wordt er nu in Nederland, in het museum Van Bommel van Dam te Venlo, een expositie van zijn werk gehouden vanaf 7 oktober a.s.
Betty van Garrel schreef in NRC-Handelsblad van 5 augustus jl. een artikel over deze bekende Vlaamse kunstenaar, waaraan het volgende ontleend wordt:
‘Wouters’ oeuvre is voor het merendeel aan één vrouw gewijd: Hélène ‘Nel’ Duerinckx, zijn muze en zijn belangrijkste model, met wie hij in 1905 trouwde.
In zijn sculpturen en schilderijen is de vrouwfiguur veeleer de belichaming van huiselijk geluk dat niet huisbakken is maar juist de continuïteit van het leven in relatie tot de directe omgeving en de natuur benadrukt.
Het zijn in wezen huis, tuin- en keukenervaringen die de kunstenaar zo grandioos wist te verbeelden.
De in Mechelen geboren meubelmakerszoon Rik Wouters stond in 1912 als beeldhouwer op het hoogtepunt van zijn carrière. In datzelfde jaar 1912 raakte hij echter geheel in de ban van de schilderkunst, die hij overigens al sinds 1900 had beoefend. Hij schilderde als een bezetene. Het was alsof hij voelde dat hem nog maar weinig tijd gegeven was. In een jaar tijd ontstonden zeker zestig schilderijen die sterk de aandacht trokken. De Brusselse avantgarde-galerie Giroux bood hem onmiddellijk een contract aan, waardoor hij voor het eerst meer financiële armslag kreeg.
Begin augustus 1914 werd Wouters gemobiliseerd. Hij meldde zich onmiddellijk bij de in de buurt van Luik gelegen Compagnie van het Negende Liniereglement.
Maartse sneeuw van Rik Wouters
Na de val van Antwerpen, in oktober, vluchtte een deel van het Belgische leger naar Nederland, waardoor Rik Wouters als krijgsgevangene achtereenvolgens in het kamp Amersfoort en in Zeist werd geïnterneerd. Wouters zou bijna een jaar in krijgsgevangenschap blijven.
Aan zijn verblijf in Amsterdam, waar Wouters en Nel in juni 1915 een op de derde verdieping gelegen woning met uitzicht op de Kostverlorenkade betrokken, herinneren talloze meesterlijke, met enkele lijnen opgezette interieurs waarin Nel altijd aanwezig is. Wouters maakte ook tekeningen van het uitzicht, door de geopende balkondeuren zie je de zeilboten door de Kostverlorenkade varen. Tot de vrienden die Nel en Rik Wouters tijdens hun verblijf in Nederland maakten, behoorden de dichters Jan van Nijlen, Jan Greshof en Jacques Bloem en de adjunct-directeur van het Prentenkabinet van het Rijksmuseum, Nic. Beets. In het Prentenkabinet was is 1915 een tentoonstelling van het werk van Rik Wouters te zien. Een jaar later organiseerde het Amsterdamse Stedelijk Museum zijn eerste retrospectieve. De kunstenaar heeft hem nog net kunnen bekijken - hij was toen al zwaar ziek.
Rik Wouters is vooral als schilder de geschiedenis ingegaan. Ondanks de rampen die hem tussen 1914 en 1916 troffen, heeft hij in deze periode nog zo'n 22 schilderijen, 2 beeldhouwwerken en honderden aquarellen, etsen en tekeningen gemaakt. Pas enkele maanden voor zijn dood, toen zijn gezichtvermogen door zijn ziekte werd aangetast, zou de kunstenaar het opgeven. Rik Wouters stierf in de nacht van 11 juli 1916 in Amsterdam.
(pk)
Auteursrechtelijk beschermd