Neerlandia. Jaargang 95

Literatuurproject

Vele dichtregels worden geschreven zonder ooit door anderen te worden gelezen. Daar zijn gedichten onder, die een beter lot verdienen. Hoe kunnen die uit de anonimiteit naar voren komen? Het deelnemen aan de vele in Nederland en Vlaanderen gehouden poëziewedstrijden is een mogelijk heid, maar daarbij komt alleen het beste werkstuk aan de oppervlakte. De overige blijven achter in niemandsland.

Waren die minder goed of uitgesproken slecht? Was er nog iets aan te verbeteren en zo ja hoe?

Op deze vragen speelt het literatuurproject in.

Jongeren kunnen hun beginnend poëziewerk voorleggen aan de juryleden van de werkgroep ‘Literatuur’ van het Algemeen-Nederlands Verbond ANV, die de gedichten beoordeelt en terugzendt. De betere worden voorzien van commentaar en aantekeningen, de overige van algemene aanwijzingen. Zo krijgen de deelnemers enig zicht op hun mogelijkheden.

De vele gedichten, die ter beoordeling werden voorgelegd, getuigen van een ruime belangstelling onder jongeren voor poëzie.

Helaas gaan in vele gevallen kwantiteit en kwaliteit niet hand in hand. De jury, die bestaat uit mw. Johanna Kruit en de heren Jooris van Hulle, Wim Hofman (voorzitter) en Mare De Smet, is desondanks van mening dat het literatuurproject aan zijn doel beantwoordt, nl. de deelnemers zicht geven op hun mogelijkheden.

Dat daarbij illusies verloren gaan is onvermijdelijk. Het dichten wordt hen echter allerminst ontraden. Het plezier dat daaraan wordt beleefd, stijgt ver uit boven de scherpte van de beoordeling.

Gedichtenbundel

Uit de betere gedichten wordt een keuze gemaakt, die naar het oordeel van de jury, het publiceren waard is. Het ANV laat die gedichten in druk verschijnen.

‘WOORDEN IN VRIJE VAL’ is de titel van de nieuwe gedichtenbundel, die als zevende in de reeks ANV-Poëzie verscheen. In deze bundel zijn negentien gedichten opgenomen met informatie, die voor beginnende dichters van belang kan zijn.

De titel van de bundel ‘Woorden in vrije val’ is ontleend aan het gedicht van Hendrik Jan Bleumink, dat hieronder is weergegeven. Het tweede gedicht ‘Sterren en strepen’ is van Johan Adams.

Zeg maar niets
want woorden
in vrije val
breken
de spiegel
van stilte

Generaals en majoors
bekijken triomfantelijk
de overvliegende bommenwerpers
het land van de invallende duisternis
je kan de vooruitgang niet tegenhouden
oorlogsbazuinen overbluffen
het geluid van
huid en beenderen vermalen
tot stof - gemengd met
de gebroken stukken
van roestige medailles.