Actie voor het Nederlandstalige lied
De toekomst van het Nederlandse levenslied lijkt zo somber als die van de Nederlandse WAO'er. Het genre ligt al jaren in coma en het zingen in je moerstaal is eerder een handicap dan een aanbeveling. Zo begint een interview met de Rotterdamse troubadour Einar Been in het Algemeen Dagblad van 12 augustus 1991. Dat het Nederlandse luisterlied monddood lijkt, is volgens hem niet de schuld van de muzikanten, maar van de muziekindustrie en de media. Wat hier gebeurt is zonder precedent: een volk dat vrijwillig zijn eigen taal ruilt voor een andere. Als je naar de radio luistert, krijg je het idee dat Nederland opnieuw bezet is, nu door een Engelstalige mogendheid, aldus Been. Op het gebied van de populaire muziek is dit inderdaad in toenemende mate het geval. Het Nederlandstalige populaire lied wordt steeds meer marginaal in de media. Maar ja, we zijn een volk van kooplieden en daar valt het verkwanselen van je moerstaal ook onder, zo verzucht Been in het interview. Een Vlaming is trots op zijn eigen taal; een Nederlander op het feit dat hij een of meer talen spreekt. De Rotterdamse zanger is een van de talrijke Nederlandstaligen, die in verzet komen tegen de snel om zich heen grijpende verengelsing van ons taalgebied. En daar is alle reden voor. Steeds meer mensen maken zich schuldig aan taalverraad, een culturele variant van landverraad. In personeelsadvertenties en in de reclame worden we daar week in week uit mee geconfronteerd. Dit taalverraad zal de komende jaren hand over hand toenemen, tenzij er een krachtige en doelgerichte actie tegen op gang wordt gebracht. Ook in Frankrijk groeit verzet tegen de verdringing van het Franse chanson door Angelsaksische muziek. De Franse minister voor Cultuur Jack Lang, eist een bepaald percentage voor het Franse chanson in de programma's van de Franse radio.
Wat Nederland betreft, ligt hier ongetwijfeld een taak voor het ANV. Het zal naast een keurige en ordentelijke vereniging tevens een actiegroep moeten worden die zo nodig er niet voor terugdeinst de barricaden te beklimmen om de eigen taal en cultuur te verdedigen tegen cultureel defaitisme en taalverraad. Het ANV zal o.a. in actie moeten komen om het Nederlandse levenslied van de ondergang te redden door dit met kracht te steunen. Te denken valt b.v. aan het organiseren van een demonstratie voor het Nederlandse levenslied op het Binnenhof, met medewerking uiteraard van Nederlandstalige artiesten. Daar zou actie gevoerd kunnen worden voor de introductie van een quota-stelsel in radio en televisie waardoor deze media ertoe verplicht worden dat een bepaald percentage in de eigen landstaal gezongen wordt. Een dergelijke verplichting kan het Nederlandse levenslied een nieuwe impuls en inspiratie geven en daar is dringend behoefte aan evenals aan een verhoging van de kwaliteit van dit soort liederen. Alle hens aan dek is nu de boodschap op het kwetsbare en bedreigde front van de Nederlandse taal!
S.W. Couwenberg