Neerlandia. Jaargang 93

Grens

Benego

Prof. dr. G. Hoekveld, die sociale geografie doceert aan de Utrechtse universiteit, maakte met een aantal van zijn studenten een rapport over de grensoverschrijdende samenwerking in het Benego-gebied. Op de presentatie van het rapport, op 13 februari in Wouw, zei prof. Hoekveld dat zijn studenten in hun onderzoek niet steeds enthousiaste gemeentebesturen ontmoetten. Dit gebrek aan enthousiasme wordt vooral ingegeven door een gebrek aan financiële middelen.

Benego werd opgericht in 1967 maar leidde een sluimerend bestaan tot 1984. Sindsdien steeg het aantal aangesloten gemeenten van 16 tot 35. Onlangs trad Breda toe.

Noordfranse interim-arbeiders in Vlaanderen

De Waregemse regio kent de laagste werkloosheidscijfers van het land. Er is zelfs een nijpende schaarste aan technisch personeel, en om dat te verhelpen wordt daar steeds meer een beroep gedaan op Noordfranse interim-arbeiders. Een en ander verloopt o.m. via het Waregemse Interlabor Interimbureau, dat twee maanden geleden zijn driejarig bestaan vierde. Om aan de vraag naar geschoold personeel te voldoen, doet het bureau een beroep op de buurtkantoren van Kortrijk, leper en Menen. Aldus komen de jongste tijd steeds meer Franse technici in het Waregemse arbeidscircuit terecht. Een fenomeen dat ondanks de taalbarrière, volgens de bureauverantwoordelijke door alle betrokken partijen positief wordt geëvalueerd. Het interimbureau heeft ook een duidelijk beeld van het profiel van de Waregemse uitzendkrachten: 29% van hen is geschoold, de rest is ongeschoold arbeider. De gemiddelde leeftijd van de interim-werknemer bedraagt 28 jaar. Meer dan 40% van de uitzendkrachten krijgt na drie maanden een vaste job aangeboden.

150 jaar Limburg

Tijdens een gezamenlijke zitting van de provincieraden van Belgisch en Nederlands Limburg werd in het provinciaal gouvernement in Maastricht 150 jaar Limburg gevierd. Het was anderhalve eeuw geleden dat in Londen het Verdrag der XXIV Artikelen werd ondertekend, waardoor de provincie Limburg werd opgedeeld in een - door de Maas gescheiden - Belgisch en Nederlands deel, de huidige provincies Limburg. De provinciebesturen der beide Limburgen grepen de verjaring van deze scheiding aan om in de loop van dit jaar een reeks vieringen op te zetten, waarbij de klemtoon ligt op 150 jaar inter-Limburgse samenwerking. Commissaris der Koningin Kremers onderstreepte tijdens de zitting dat de staatkundige grens tussen Limburg en Limburg nooit een culturele en maatschappelijke grens werd.

Sociale zekerheid grensarbeiders

Medio april besliste een provinciaal congres van ACV-Limburg dat voor de loons- en arbeidsvoorwaarden van grensarbeiders de regels van het ‘werkland’ moeten gelden, maar voor hun sociale zekerheid en fiscaliteit de regels van het ‘woonland’ van toepassing moeten worden. Op dit ogenblik gelden voor sociale zekerheid en fiscaliteit nog de regels van het ‘werkland’. Die eis werd meteen herhaald door ACV-voorzitter Willy Peirens, die verklaarde dat dit principe weliswaar in strijd is met de huidige EG-regels, maar dat ook Frankrijk die regels wil wijzigen. Het congres merkte op dat Belgisch Limburg 120 km grens heeft, en dat de provincie derhalve sterk de invloed ondergaat van buitenlandse werkgelegenheid.

Werkgroep grensoverschrijdende arbeid

De RVA zal samen met de Nederlandse tewerkstellingsdienst een werkgroep oprichten die als taak heeft te onderzoeken welke de hinderpalen zijn die werknemers die grensoverschrijdend werken, bij het uitoefenen van hun beroep ondervinden.

Dat werd beslist op een studiedag waaraan dertig tewerkstellingsverantwoordelijken uit Oost-, West- en Zeeuws-Vlaanderen deelnamen.

Momenteel werken 943 Zeeuws-Vlamingen in Oost- en West-Vlaanderen. Ongeveer 1.665 Vlamingen zoeken daarentegen werkgelegenheid net over de grens. Op nationaal niveau werken er 3.740 Nederlanders in België en 14.700 Belgen in Nederland.

De RVA-verantwoordelijken hebben besloten een werkgroep op te richten die zich met de problematiek moet inlaten. Concreet wil men administratief de grenzen tussen Oost-, Westen Zeeuws-Vlaanderen uitwissen. Zo zal men onderzoeken hoe de computersystemen van de tewerkstellingsdiensten op elkaar kunnen aansluiten. Daarnaast wil men de vrije betrekkingen over de grenzen heen uitwisselen. In de werkgroep zetelen de RVA-verantwoordelijken van Hulst, Sint-Niklaas, Gent, Zelzate, Terneuzen, Middelburg en Brugge.

Brand in België - rook in Nederland

Op 5 maart jl. zorgde een brand in een plastiekfabriek in Gentbrugge, ongeveer 20 km van de grens, voor grote rookwolken die in de richting van Nederland dreven. Metingen in Sas van Gent wezen echter uit dat er geen giftige stoffen over de grens waren gedreven.

Gemeenten en Europa 1992

Op 2 februari werd in de Zeeuws-Vlaamse gemeente Hontenisse een studiedag gehouden over ‘Europa 1992 en de gevolgen voor de lokale overheid’. Omdat de voltooiing van de

[p. 99]

Europese binnenmarkt gevolgen zal hebben voor de grensoverschrijdende samenwerking, werden ook de besturen van Belgische grensgemeenten uitgenodigd.

Brand in grensstreek

Eind november 1988 woedde aan de Belgische kant van de douanepost Haseldonk een grote brand, waarvan de schade op 30 miljoen gulden werd geraamd. Op de vraag waarom de Belgische brandweerdiensten hun Nederlandse collega's niet ter hulp riepen, antwoordde commandant Brosens dat er geen officiële afspraken bestaan op dit gebied, zodat men de buren niet om hulp kan roepen. Deze stelling is aanvechtbaar, maar het blijft een feit dat de communicatiekanalen niet bestaan en dat er een serie praktische bezwaren in de weg staan: de brandweerlui zouden niet verzekerd zijn als ze over de grens opereren, de koppelingen van het materiaal passen niet op elkaar, er worden verschillende radiofrequenties gebruikt,...

Belgische brand wekt onrust in Nederland

Op 7 maart deed zich bij het chemische bedrijf BASF te Antwerpen een grote brand voor. Gealarmeerd door de hevige rookontwikkeling vaardigde het directoraat-generaal Scheepvaart en Maritieme Zaken in Vlissingen een opvaarverbod uit voor de Westerschelde. C. Boertien, commissaris van de koningin in Zeeland, was na afloop zeer boos omdat hij door de Belgische autoriteiten niet op de hoogte zou zijn gebracht. ‘De bestaande afspraken over waarschuwingen bij ongelukken met mogelijk grensoverschrijdende gevolgen worden blijkbaar verschillend geïnterpreteerd’, zei mr. E.E. van der Hoop van Boertiens kabinet. ‘Er lijkt dus reden voor een gesprek met de Belgen’.

België eist deel Nederlandse Noordzee op

Op basis van het Verdrag van Genève (1958) en de - dit verdrag corrigerende - uitspraak van het Internationaal Gerechtshof van Den Haag (februari 1969) werd het zgn. continentaal plat - d.w.z. de bodem en bijhorende ondergrond van dat Noordzee-gedeelte dat niet tot de territoriale wateren der oeverstaten behoort - officieel onder de Noordzeelanden verdeeld. Het middellijnen- of equidistantie-principe van het Verdrag werd door de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof uitgebreid tot normen als natuurlijke voortzetting van het grondgebied en billijkheid (met als belangrijke factor de lengte van de kustlijn). Een en ander werd trouwens al behandeld in Neerlandia 1988/3.

Twintig jaar geleden, enkele maanden na de genoemde internationale gerechtelijke uitspraak, werd in België een wet gestemd (juni 1969) die bepaalde dat de equidistantie de enige norm is om het Belgisch continentaal plat te begrenzen. Aldus zette België zichzelf buiten spel wat een mogelijke uitbreiding van zijn continentaal plat van 4.000 km² tot 8.000 km² betreft. Indien, n.a.v. de uitspraak van Den Haag tot stand gekomen akkoord der grote Noordzeestaten op het Belgisch continentaal plat werd toegepast, zou België de exclusieve ontginningsrechten gekregen hebben in een lang wigvormig stuk Noordzee, dat aanzienlijke gas- en olievelden bevat die een opbrengst van miljarden BF vertegenwoordigen. Die opbrengst gaat nu al jaren naar Nederland.