vreemde talenpakket van die instellingen het Nederlands schitterde door afwezigheid. Hij besloot daarom een werkgroep op te richten die de Duitse volksuniversiteiten op dit gemis zou moeten wijzen. Het succes van deze aktie bleef niet uit, want in 1965 kreeg dr. Leloux het verzoek om in opdracht van de volksuniversiteit in Wesel een examen te ontwikkelen met de daarbij behorende precieze omschrijving van de eisen die voor het behalen van het diploma aan de student gesteld mogen worden.
De belangenloze hulp van dr. Leloux kwam de Volksuniversiteit Wesel goed van pas, want via de geijkte kanalen zou de ontwikkeling van een dergelijke certificaat-cursus Nederlands zeker 300.000 Mark hebben gekost, en dat had deze instelling met geen mogelijkheid kunnen opbrengen. Om zijn werk aan de praktijk te toetsen heeft dr. Leloux vervolgens zo'n elf jaar les gegeven aan die Volksuniversiteit in Wesel.
Vooral de laatste jaren neemt de belangstelling voor de door dr. Leloux ontwikkelde cursus enorm toe in de Bondsrepubliek. Waren er vorig jaar nog zo'n 150 leerlingen, voor dit jaar wordt een forse stijging van dat aantal verwacht.
De Alfred Mozer-prijs, ingesteld ter nagedachtenis aan de ‘Gelderse Europeaan’ Alfred Mozer, die zich tot zijn dood in 1979 altijd heeft ingezet voor grensoverschrijdende kontakten tussen Nederland en de Duitse Bondsrepubliek, werd op het statige Kasteel 's Heerenberg, op nog geen honderd meter van de Duitse grens, aan dr. Leloux uitgereikt door de Gelderse gedeputeerde Mevrouw Strijd-Groenewegen. Dr. Leloux, die Alfred Mozer persoonlijk heeft gekend, zei in zijn dankrede tot de genodigden het volgende over de naamgever van de prijs: ‘De naam Alfred Mozer roept associaties op met de Europese Beweging, waarvan hij één der pioniers en geestelijke vaders was. De ideële achtergrond van het Verenigde Europa, waarnaar zij streefden, was de overweging dat de Europese staten een culturele eenheid vormen. Een van de kenmerken van deze Europese cultuur is de vrijheid van het individu met zijn recht en zijn mogelijkheden zijn lot in eigen hand te nemen. Deze geesteshouding bleek de vruchtbare bodem te zijn, waarop het menselijk vernuft tot volle ontplooiing kon komen. Europa is niet alleen de bakermat van kunst en cultuur, maar ook van de technische vooruitgang, die de mensen daar ongekende en nooit vermoede voorspoed heeft gebracht. Het besef hiervan, dat onder de oudere generatie levend was, lijkt door de aankomende generatie niet te worden overgenomen. Hier en daar bestaat de indruk, dat met het verdwijnen van de waardering voor wat Europa tot stand gebracht heeft, het ideaal van een Verenigd Europa zijn glans en aantrekkingskracht heeft verloren. Is de situatie werkelijk zo, of is ze op deze wijze te eenzijdig negatief geschetst? Bewijst een samenwerkingsverband als Euregio niet het tegendeel? We wagen het niet op deze vragen een antwoord te geven! We vermoeden echter wel, dat het vreedzaam naast elkaar leven van Europese staten gedurende tientallen van jaren, in historisch perspectief een novum is, waaraan ook de
inspanningen van mannen als Alfred Mozer in ruime mate deel hebben gehad’.
De uit het West-duitse Köln afkomstige Hans Combecher, die in Kerkrade voor zijn inspanningen op het gebied van de taal geridderd werd, houdt zich al sinds 1949 bezig met de bestudering van het Nederlands, dat hij zelf vloeiend spreekt. Hij doceerde het Nederlands ondermeer in Wuppertal, Tegelen, aan de Afcent-school voor kinderen van in West-duitsland gelegerde militairen in Brunssum en aan het stedelijk gymnasium van Herzogenrath. Het is met name aan zijn persoonlijke inzet te danken dat het vak Nederlands zijn intrede heeft gedaan in het onderwijs van de deelstaat Nordrhein-Westphalen. Voor het eerst gebeurde dat zo'n twintig jaar geleden in Kleve. Op dit moment is Nederlands eindexamenvak aan een groot aantal middelbare scholen in de deelstaat. Er zijn zelfs al leerstoelen Nederlands aan de universiteiten van Münster en Köln. Er zijn bij elkaar zo'n 1200 leerlingen per jaar die Nederlands in hun eindexamenpakket kiezen en daarvoor heeft men de beschikking over zo'n vijftig docenten. Bovendien nemen deze aantallen nog ieder jaar toe.
Bij de overhandiging van de versierselen behorend bij de orde die Hans Combecher bij Koninklijk Besluit werd verleend, zei burgemeester Smeets van Kerkrade: ‘Door uw inzet voor de Nederlandse taal heeft U ertoe bijgedragen dat er een betere verstandhouding tussen Nederlanders en Duitsers is ontstaan’.
Tom ORDELMAN
Auteursrechtelijk beschermd
