Frans-Vlaanderen in Antwerpen
Het A.N.V. heeft voor Frans-Vlaanderen steeds een bijzondere belangstelling gehad. Dit blijkt nogmaals uit de tweede Frans-Vlaanderen-veertiendaagse te Antwerpen.
Deze veertiendaagse kwam voor de tweede maal tot stand op initiatief van de afdeling Vlaanderen van het A.N.V.
Waarom een Frans-Vlaanderenweek in Antwerpen?
Sedert vele jaren verricht het Komitee voor Frans-Vlaanderen onverpoosd baanbrekend werk ten bate van de Franse Nederlanden. Het is de taak van alle cultuurorganisaties, in de eerste plaats van het A.N.V., om dit belangrijke werk moreel en financieel te steunen. Deze redenering vinden wij terug bij de initiatiefnemers van deze veertiendaagse, die bovendien van oordeel waren dat de idee ‘Frans-Vlaanderen’ niet alleen in het A.N.V. maar tevens in alle culturele verenigingen moet leven. Uitgaande van deze redenering werd besloten om:
- | in Antwerpen een veertiendaagse ‘Frans-Vlaanderen’ te organiseren. Antwerpen speelt immers in het culturele leven in de zuidelijke Nederlanden een belangrijke rol; |
- | deze Frans-Vlaanderen-veertiendaagse te organiseren in samenwerking met andere culturele organisaties. Het A.N.V. moet immers stimuleren, met in de plaats treden. |
Op basis van deze principes werd een overleg georganiseerd waaraan een tiental Antwerpse culturele verenigingen deelnamen. Het was als het ware een ‘proefopname’... die lukte. Een eerste Frans-Vlaan-derenweek kwam tot stand.
Tot de organisatie van een tweede Frans-Vlaanderenveertiendaagse werd vrij vlug besloten.
Voor ons ligt de folder ‘Een Antwerpse kijker op Frans-Vlaanderen’. De inleiding omschrijft kort en bondig de doelstelling van de veertiendaagse: ‘Frans-Vlaanderen: voor vele Vlamingen een onbekend stuk Frankrijk. Nochtans strekten de Nederlanden zich in het verleden uit tot aan de Somme (Zomme), en waren steden zoals Boulogne (Bonen), Calais (Kales), Douai (Dowaai), Arras (Atrecht), Lille (Rijsel) e.a. belangrijke centra in dit gebied, dat mettertijd door Frankrijk werd ingepalmd en verfranst.
Frans-Vlaanderen (ook Zuid-Vlaanderen of de Franse Nederlanden genoemd) heeft als zuidergrens de rivier Zomme. Belangrijke steden en gemeenten in dit gewest zijn: Belle (Bailleul), Duinkerke, Hazebroek, Hondschote, Steenvoorde, Sint-Winoksbergen en Wormhout. Het heeft in de geschiedenis van de Nederlanden, en van Vlaanderen in het bijzonder, een toonaangevende rol gespeeld. Sommigen noemen dit gebied trouwens terecht een van de culturele schatkamers van de Nederlanden’.
En het programma?
De Vlaamse Toeristenbond organiseerde een uitermate interessante tentoonstelling met als titel ‘Het landschap en het leven in de Nederlanden in Frankrijk’. Deze tentoonstelling werd op 17 november 1978 geopend door Drs. J. van Overstraeten, de steeds jonge voorzitter van V.T.B.-V.A.B., en bijgewoond o.m. door een viertal kunstenaars uit Frans-Vlaanderen.
Een ‘vreemde’ (?) vaststelling: deze kunstenaars kennen geen woord Nederlands, toch is hun werk qua inspiratie en expressie Vlaams.
Het Verbond van Vlaamse Cultuurverenigingen van Antwerpen organiseerde een ‘Vital Celen en Em. Looten-avond’. Vital Celen en Em. Looten werden respectievelijk belicht door mevrouw A. Maertens en dichter B. Peleman. Deze avond was bestemd voor fijnproevers. Ondanks een beperkt aantal aanwezigen werd het een waardige herdenking van twee grote Frans-vlaamse figuren. Het genoemde Verbond heeft ons inziens een (over)moedige daad gesteld om twee overleden figuren uit de Frans-Vlaanderenbeweging te belichten. In deze tijd mag dit onderstreept worden.
De Vereniging van Vlaamse Leerkrachten - altijd even actief - speurde naar Vlaanderens rijke verleden (een ‘ontmoeting met een levend, maar onbekend Vlaanderen’). Sprekers waren Ward Corsmit - een Frans-Vlaanderenkenner van het eerste uur -, Walter Paulussen over ervaringen met school- en groepsreizen en J. van Herreweghe met een diareeks ‘Zuid-Vlaanderen’, bestemd voor gebruik in het voortgezet onderwijs. Een verheugende en opvallende vaststelling: deze V.V.L.-avond was geen bijeenkomst van ‘grijsaards’.