Neerlandia. Jaargang 81

[p. 147]

Van Noord en Zuid

Comité Amateurtoneel België-Nederland

Het Comité Amateurtoneel België-Nederland heeft voor 1978 de volgende manifestaties vastgelegd. Als vervolg op de twee geslaagde kindertheaterfestivals, welke in 1975 en 1976 in Nijmegen plaatsvonden, worden nu, meer gericht, twee kindertheatermanifestaties georganiseerd. Een dag waarop uitsluitend vormings-educatiefgericht kindertheater aan bod komt. Deze manifestatie wordt gehouden op 6 mei 1978 in de kleine zaal van de Stadsschouwburg te Arnhem. Twee Belgische en twee Nederlandse amateurgroepen kunnen hieraan deelnemen. Voor 4 en 5 februari a.s. en 23 en 24 september 1978 zijn twee toneelstudieweekeinden georganiseerd. In Utrecht vindt op 3 en 4, alsmede op 5 maart 1978 het eenakterfestival België - Nederland plaats. Hieraan kunnen drie Nederlandse en drie Vlaamse amateurtoneelverenigingen deelnemen met een eenakter van 45 minuten.

Op 3 juni 1978 wordt in Kortrijk het derde tweesprakenfestival België-Nederland gehouden. Binnen een tijdsbestek van vijftien minuten worden dan fragmenten (dialogen) uit verschillende stukken vertoond. Hieraan kunnen koppels van zes Nederlandse en zes Vlaamse amateurtoneelgroepen deelnemen.

Zwemmen binnen een nieuwe structuur

Op 17 januari 1977 rond 11 uur, werd de Belgische Bond van Zweminrichtingen ontbonden en een half uurtje later werd de Bond van Zweminrichtingen, Sport- en Recreatiecentra opgericht. Daarover lezen we in THERMAE, het tijdschrift voor zwembaden, sport- en recreatiecentra:

Al onze leden kennen de basisredenen voor deze gewichtige beslissingen in de schoot van ons zwembadwereldje: de erkenning in de grondwet van ons land van het recht op culturele autonomie en het logisch toepassen van de principes van die autonomie in de maatschappelijke structuren. Na de statutenwijziging van 1973 die er voor zorgde dat een Nederlandstalige en een Franstalige gemeenschapsraad werd opgericht, bleven er nog een Nationale Raad en een Centraal Directiecomité bestaan. Het was reeds in 1973 te voorzien dat deze centrale, dus tweetalige, bondsorganen mettertijd zouden worden opgedoekt. Want tweetalige vergaderingen waarop alles moet worden vertaald zijn langdradig, saai en daarbij nog lawaaierig omdat de helft van de aanwezigen onder elkaar begint te praten telkens er vertaald wordt. En tweetalige vergaderingen volgens het principe ‘iedereen spreekt zijn eigen taal en begrijpt de anderen’ zijn een utopie want, op enkele uitzonderingen na, leren onze Waalse broeders geen Nederlands.

De oprichting van volledig autonome bonden wil helemaal niet zeggen dat er geen contacten meer zullen zijn tussen Vlaamse en Waalse zwembadbeheerders of beter gezegd tussen Nederlands- en Franssprekende zwembaddirecteurs en ambtenaren sportzaken. Er werd een schriftelijke overeenkomst aangegaan dat de Directiecomités elkaar zullen ontmoeten telkens er gemeenschappelijke problemen zijn, en tijdschriften en statistieken zullen regelmatig worden uitgewisseld.

Een scheiding dus met wederzijdse instemming en in vriendschap... zodat de beide groepen hun eigen weg kunnen gaan, zodat ze vrij en onafhankelijk een volkomen eigen beleid zullen kunnen volgen.

Die mogelijkheid tot eigen beleid werd onmiddellijk gebruikt om het actieterrein van de nieuwe Bond uit te breiden tot de sporten recreatie-accommodaties, waarbij toch dient opgemerkt dat dit reeds in de B.B.Z. voor een stuk het geval was alleen al door het feit dat heel wat ledenzwembadbeheerders in de loop der jaren van hun Bestuur de opdracht kregen ook het beheer van sporthallen of sportcentra op zich te nemen.

Ontmoetingsdag ‘Zannekin’

Een gebied dat vrijwel geheel buiten het gezichtsveld ligt van de gemiddelde Nederlander (over de Vlaming durf ik in dit verband geen oordeel uit te spreken) is Wallonië. Zeker, het is een gebied waar men graag de vakantie doorbrengt; en inderdaad, deze streek is buitengewoon rijk aan landschappelijk schoon. Echter daarmee houdt in de meeste gevallen alle kennis van dit deel der Nederlanden op. Deel der Nederlanden, want al wordt er een andere taal gesproken, vanaf oude tijden is het Walenland in het geheel der Nederlanden opgenomen geweest.

Ik kan me voorstellen dat sommigen hier vraagtekens gaan zetten. Afgaande op een bepaald soort berichten is men eerder geneigd te denken dat men in Wallonië niet veel van die Nederlanden moet hebben. Walen die met dit soort gedachten rondlopen zijn er zeker, maar ze vertegenwoordigen niet het Waalse volk als geheel; tegenover deze enkelingen staan de velen die niet graag een eind aan de band met de Nederlanden zien komen.

Dat Wallonië een probleemgebied van de eerste orde is, is in de loop der jaren steeds duidelijker gebleken. En die problemen betreffen werkelijk niet alleen de economische toestand van dit landsdeel. Ze doen zich ook voor op het sociologische en culturele vlak. Maar het is voor mensen van boven de taalgrens erg moeilijk hierin inzicht te krijgen.

Om hierbij de helpende hand te bieden heeft de Vereniging ‘Zannekin’ dit jaar de Ontmoetingsdag in Wallonië ingericht. Deze dag vond plaats op zaterdag 15 oktober 1977. Met het oog op het onderwerp ‘HET WALENLAND IN DE NEDERLANDEN’ werd als plaats van samenkomst gekozen de voormalige abdij ‘de Brogne’ te St.-Gérard. De dagorde vermeldde o.a. voorstelling van het eerste jaarboek van ‘Zannekin’, referaat over het eigene van de Waalse taal en toespraken door vertegenwoordigers van de Franstalige en Nederlandstalige cultuurgemeenschappen in het Walenland. Secretariaat: Dr. J. Rutten, Oude Ophoverbaan 87, B-3680 Maaseik (tel. [phone]).

MARTEN HEIDA

Oproep

De Overmaasaktie valt in duigen omdat Vlaanderen 4/5 van Overmaas vergeet en de meer dan 20.000 Limburgers uit de Platdietse streek negeert. Dat overgangsgebied tussen het Nederlands (Voeren) en het Duits (Oostkantons) had een verbindingsstrook kunnen zijn, nu is het een WIG die de taalgrens in Oost-België breekt met verdelings-effekt in nabije Voer- en Eupener-gemeenten.

Limburgse jongeren, die beloofd hadden de vlag van de ouderen over te nemen, hebben ons werk in de steek gelaten. Wij, ouderen, die 25 en meer jaren onze beste krachten aan Overmaas gaven, lijden onder die Vlaamse zwakheid, Haast moedeloos zien we ons werk van vele jaren meer en meer

[p. 148]

verdwijnen. 'n Vlaamse Overmaas Pers bestaat niet meer. Wij hadden enkele flinke stellingen in het Montzener-gewest / Vlaamse biblioteek in Welkenraat en Gemmenich, studiekring in Moresnet, dienstbetoon in alle dorpen, maar we vonden geen jonge krachten die wegvallende ouderen konden vervangen.

De Voerstreek werd aan Limburg gegeven en Overmaas werd nogmaals in twee gehakt. De strijd om Voeren is nog niet gewonnen (oh die dwaze faciliteiten om Vlaamse mensen te verfransen!) en zal men niet winnen als men de Platdietsers negeert.

Duitstaligen van de Oostkantons, met de Overmazers door geschiedenis en volkstaal verbonden, zochten langs ons een sterkere band met Vlaanderen. 'n Verdwijning van onze aktie wordt voor hen minstens een tegenslag.

Laat de Overmaasaktie niet in steek. Na de Voerstreek dient U ook de Platdietse te helpen, want Overmaas blijft spijts alles één geheel. Laat ons toe, door uw gift, ons werk enigzins voort te zetten opdat wij het zaad van de ‘Overmaas-opstanding’ mogen blijven uitwerpen en opdat jongeren eens dat zaad doen gedijen.

J. Gouverneur

Voorzitter

P.S.: Koop voor U zelf of voor een jonge vriend: onze ‘Overmaasgids en bijlagen’ - Prijs: 160 fr. - P.C.R. 000-0533848-57.

Lees meer over onze werking in: ‘Encyclopedie van de Vlaamse Beweging’ - Deel I: blz. 207 B.V.O.B.; blz. 610 Gouverneur; blz. 614 Grenzen Open; blz. 822 Land zonder Grenzen - Deel II: blz. 1164 Overmaas; blz. 2020 W.O.B.

Ons dienstbetoon in de Platdietse gemeenten blijft een Vlaamse beïnvloeding.

Bij ons ook te koop, geen verzendingskosten: ‘Encyclopedie van de Vlaamse Beweging’. Twee delen - 2.118 blz. - 70 raamartikelen - 3.400 trefwoorden - meer dan 1.200 illustraties - gebonden in luxueuse stempelband - Prijs: 3.750 fr.

Bond der Vlamingen van Oost-Belgïë

Putstraat 33

3700 Tongeren

P.C.R. 000-0533848-57

Vriendenkring Limburg Voerstreek Overmaas

In augustus 1975 werd de Vriendenkring Limburg Voerstreek Overmaas v.z.w. opgericht. Een 150-tal leden zetten zich in de kernen Limburg, Antwerpen en Oost-Vlaanderen aktief in om de doelstellingen van deze socio-kulturele vereniging te verwezenlijken. Dit doel ligt op het vlak van de sociokulturele opvoeding, de staatsburgerlijke, geestelijke en lichamelijke vorming van volwassenen en van de jeugd in een Vlaams-nationale en heel-Nederlandse geest.

Momenteel ligt de klemtoon op de Voerstreek. Langs het jaarlijkse Voerkamp, kinderfeestjes ter gelegenheid van nieuwjaar, driekoningen... opstelwedstrijd, oudernamiddagen en avonden, dia-avonden over Vlaamse problemen en gebeurtenissen, zangstonden, wil de Vriendenkring de Voerenaars overtuigen, bewustmaken en aktiveren.

Het Voerkamp heeft naast vakantie-ontspanning tot grote doel de jeugd in heelnederlandse geest te vormen. Een kampdag wordt opgebouwd rond een figuur uit de Vlaamse Beweging. Op de bezoekdag wordt telkens een guldensporenherdenking en Vlaamse Kermis ingericht. Dit jaar werd op die viering Mw. Angela Dosfel in de schijnwerper geplaatst door Arthur De Bruyne. Het aantal deelnemende kinderen stijgt van jaar tot jaar. Daar de vereniging niet kan genieten van enigerlei subsidie doet ze telkens bij sympatisanten een oproep tot financiële en materiële steun om dit kamp mogelijk te maken. De kinderen betalen een bijdrage van 500 fr.; zelfs de leiding betaalt.

De opstelwedstrijd krijgt streekgebonden onderwerpen, zoals Pastoor Veltmans, leven en werken in de Voerstreek, de geschiedenis van de Commanderie.

Naast de specifiek doelgerichte aktiviteiten wordt ook nog deelgenomen aan manifestaties waar ze zich kunnen achterscharen.

Geïnteresseerden kunnen terecht op het sekretariaat gevestigd bij Gerda Vercauteren, Statiestraat 199a, 2770 Nieuwkerken.

De heer J.H. Stolte overleden

Op 7 juli overleed wethouder J.H. Stolte, op zijn vakantie-adres in Canterbury, op 62-jarige leeftijd. De heer Stolte vestigde zich in 1941 in Hulst. Hij was leraar lichamelijke opvoeding aan de Janseniusscholengemeenschap en sedert 1966 wethouder van Hulst. In 1958 werd hij lid van de raad. Als wethouder beheerde hij de portefeuilles van openbare werken, van culturele zaken en van milieu-aangelegenheden. Hij was een sterk beijveraar van het behoud van het historisch schoon van Hulst en een stuwkracht voor het plaatselijk culturele leven. De Kunstkring ‘Van den Vos Reinaerde’ en het culturele centrum ‘Den Dullaert’, waarvan hij de oprichter was, hadden zijn bijzondere belangstelling en interesse, evenals de jaarlijkse Frans-Vlaamse Cultuurdag. Veel heeft hij gedaan voor Frans-Vlaanderen, alsmede voor het leggen van contacten tussen Nederland en Vlaanderen. Hij was dan ook een trouw aanhanger van het A.N.V. Burgemeester P. Molthoff van Hulst schreef in het dagblad ‘De Stem’ een gevoelig ‘in memoriam’ waaruit wij het volgende aanhalen. ‘Hij kende waarden en normen die hij wenste te handhaven. Vooral in deze tijd. Verwaarlozing daarvan zag hij als een begin van de ondergang van onze samenleving. Hij liet niet na daarvan bij elke gelegenheid te getuigen. Het is duidelijk dat hij, juist hij, daardoor teleurstellingen te verwerken heeft gekregen’.

Velen waren op vrijdag 15 juli bij de uitvaart en de begrafenis aanwezig om de overledene de laatste eer te bewijzen. Luc Verbeke vertegenwoordigde het Komitee voor Frans-Vlaanderen en het A.N.V.