Er komt tekening in Zannekin
Zannekin behoort niet tot die verenigingen of organisaties, die veel van zich laten horen. Sinds de her-oprichting in het midden van de 60-er jaren is ze in stilte haar weg gegaan. Maar dat wil niet zeggen dat er niets gebeurde. Integendeel, men heeft zich allereerst bezonnen op de doelstelling. Deze laat zich als volgt samenvatten: Zannekin wil het thuisfront zijn van hen die er naar streven een Nederlands volksbewustzijn op te wekken, te versterken of in stand te houden in alle gebieden binnen onze oudste volksgrenzen, vooral deze, welke in de loop der tijden geheel of gedeeltelijk naar de taal geromaniseerd of verduitst werden.
In de tweede plaats is ruimschoots nagedacht over de organisatievorm. Men besefte zeer wel dat voor een doelgericht optreden naar buiten een goede organisatie een eerste vereiste was.
Gedurende de voorbije jaren is vrijwel uitsluitend aandacht gevraagd voor de situatie in de Franse Nederlanden. Maar naar het zich laat aanzien gaat daarin nu verandering komen. Van grote betekenis is in dit verband geweest de in oktober '75 te Brugge gehouden jaarvergadering. Niet dat daar de Franse Nederlanden buiten het gezichtsveld geplaatst zijn; dat is zeer beslist niet gebeurd. Het is dan ook juister te stellen dat het gezichtsveld verruimd is en dan wel in die zin, dat ook andere delen van de Nederlanden er binnen zijn gekomen. Naar aanleiding van deze jaarvergadering kan vastgesteld worden, dat Zannekin het tijdperk van het aftasten der mogelijkheden achter zich heeft gelaten en dat doelbewust een nieuwe koers is ingeslagen.
Deze koers is nader uiteengezet op de Bestuursvergadering die in februari '76 in Zierikzee heeft plaats gehad. Daar zijn besluiten genomen omtrent een drietal zaken, die voor de verdere uitbouw van de aktiviteiten van Zannekin van verstrekkende betekenis zullen blijken te zijn.