blijven houden met de eigen cultuurgemeenschap. Het is daarom te betreuren, dat België, ten aanzien van zijn in het buitenland vertoevende landgenoten, nog geen cultuurpolitiek kent. Deze landgenoten kan men toch beschouwen als persoonlijke ambassadeurs van de eigen cultuurgemeenschap. Voor deze groep zou, in samenwerking met Nederland dat voor dezelfde problemen staat, beslist wat gedaan kunnen worden.
Splitsing departement van Nationale Opvoeding en Kultuur. Na vaststelling van een ontwerp K.B., dat in maart door de wekelijkse kabinetsraad werd besproken, zal de splitsing van het departement van Nationale Opvoeding en Kultuur een feit zijn.
Met het inwerkingtreden van dat K.B. zal, aldus premier Eyskens, een belangrijk punt van het regeringsakkoord worden uitgevoerd. Punt 21 van dat akkoord zegt: Op het vlak van de administratie zal de splitsing van het departement van Nationale Opvoeding en Kultuur worden voltrokken door het oprichten van twee autonome departementen.
Eerlang zal een tweede secretaris-generaal worden benoemd. Uiteraard zal de voorgenomen splitsing enorme problemen opwerpen (personeel, administratie en budget).
In ‘De Standaard’ van 22 april troffen we het volgende bericht aan:
Het Staatsblad van 22 april publiceert een K.B. van 2 april, waarvan artikel 1 bepaalt, dat ‘het organiek kader van het hoofdbestuur van het ministerie van Nationale Opvoeding en Kultuur wordt aangevuld met een twééde ambt van secretaris-generaal.
Art. 2 bepaalt dat het besluit op dezelfde dag in werking is getreden. De benoeming van een Nederlandse secretaris-generaal is echter nog niet in het Staatsblad verschenen.
Over ‘Het Boek en de leesgewoonte in Vlaanderen’ vertelde de tachtig jaar geworden Vlaamse uitgever uit Antwerpen, de heer Eugène de Bock van de uitgeverij ‘De Sikkel’, in de ‘Gazet van Antwerpen’ van 23 april.
Een halve eeuw geleden - zo merkte de heer De Bock op - waren er van de ongeveer 2500 nieuwe titels in België (1919) maar 17 t.h. in het Nederlands. Nu, in 1969, zijn er van de ongeveer 4000 nieuwe titels al 50 tot 60 t.h. Nederlands. Deze enorme stijging is, zo meent hij, voor een deel te danken aan de invloed van t.v. en radio, aan de goedkope pockets, die de jonge generaties verkiezen en, dank zij de toenemende vervlaamsing van universiteiten en middelbaar onderwijs.
Voor Nederland is deze opleving geen concurrentie, want hoe meer in Vlaanderen wordt gelezen, hoe meer Nederland daarvan profiteert. De boekenimport van Noord naar Zuid is de laatste vijf jaar met 50 t.h. gestegen, tegen 20 t.h. bij de import van Franse boeken uit Frankrijk naar België.
Het Vlaams Onderwijscentrum Brussel dat tot doel heeft de propaganda voor de verdediging van het Nederlandstalig onderwijs in het arrondissement hoofdstad-Brussel e.o. te verzorgen, heeft in een 40-bladzijden tellende brochure, toegezonden aan alle Vlaamse ouders, wonende in een van de negentien gemeenten van Brusselhoofdstad, een poging gedaan hulp te bieden bij het zoeken naar een aangepaste Nederlandse school voor hun kinderen.
Alle gegevens daarvoor nodig zijn in dat boekje opgenomen en zó ordelijk gerangschikt, dat een blinde bijna er de weg in zou kunnen vinden.
Een Beeldboek over de Vlaamse Beweging ‘De Kwestie’ van Fons Robberechts en Jan Van der Straten is maandag, 14 april te Leuven aan de pers voorgesteld. De ministers Fayat, Van Mechelen en de senatoren Lode Claes en Van der Poorten hebben, daartoe uitgenodigd, hun zegje ten beste gegeven over ‘de kwestie’.
Lode Claes meent dat de Vlaamse Beweging al zo lang aansleept, omdat twee wereldoorlogen de acties doorbraken, verder de onvoldoende samenwerking van de Vlaamse en sociale emancipatiebeweging en tenslotte de aarzeling van de V.B. ten opzichte van oplossing der kwestie, hetzij door federalisme, hetzij binnen een unitair België.
Oud-minister Van der Poorten typeerde het nieuwe boek als een belangrijk naslagwerk voor politici en raadt vooral Franstaligen aan kennis te nemen van ‘De Kwestie’.
Minister Van Mechelen meent dat vooral ook door het opnemen van ruim 200 foto's