Gulturele betrekkingen met andere landen
Wat doet Nederland ter voorziening in de grote behoefte in Indonesië aan Nederlandse lectuur?
Volgens een mededeling in ‘Elseviers Weekblad’ van 28 december II, heeft het Indonesisch dagblad ‘Pedoman’ (wij zouden zeggen ‘De Gids’ of ‘Het Kompas’) er nog eens weer op gewezen, dat het Nederlands ook voor de jongere generaties niet kan worden terzijde geschoven, omdat o.a. bij hun studie gebruik moet worden gemaakt van Nederlandse boeken en geschriften.
Maar hoe kan die jonge generatie - ook al is het maar passief - het Nederlands onder de knie krijgen? En dan stelt ‘Pedoman’ de vraag, of de Nederlandse regering het leren van de Nederlandse taal, op welke manier ook, zou kunnen bevorderen.
Elsevier geeft dan een uiteenzetting over datgene wat er momenteel - ook van de zijde van Nederland (de ambassade in Djakarta) - wordt gedaan om dan te constateren, dat de tijd rijp is op ruimere schaal tegemoet te komen aan de culturele vraag uit Indonesië.
De verspreiding van nieuwe, zowel als gebruikte boeken kan veel meer worden aangemoedigd. In Nederland zijn er voorraden genoeg van. Maar het gaat om de verzendkosten. Het Rode Kruis doet zijn best. De Djakarta Lloyd heeft gratis vervoer van duizend kilo lectuur aangeboden. En dan vraagt ook Elsevier: ‘Waar blijft de Nederlandse regering?’ Is er werkelijk geen geld om hier de helpende hand te bieden?
En wij vragen, of hier een taak, zij het dan een kleine taak, voor het A.N.V. ligt, dat indertijd aan de spits heeft gestaan bij het verspreiden van lectuur in alle mogelijke vormen over de gehele wereld!