Opzet en historiek.
Zestien jaar geleden besloten enkele leerlingen aan een middelbare school te Antwerpen tot de oprichting van een organisatie ter verspreiding van het algemeen beschaafd. Zij betrokken andere scholen in hun opzet. Na enkele jaren werd een centraal secretariaat opgericht. Langs onnaspeurbare wegen was de ‘kern’ van de bewuste Antwerpse school inderdaad uitgedeind over heel het Vlaamse land.
De eerste leiders van het centraal secretariaat legden in hun toelichting bij de statuten van de vereniging de opzet en de structuur van de vereniging vast.
De opzet was het algemeen beschaafd verspreiden, met welke middelen ook. Het operatieterrein was: de middelbare scholen. Het eigen karakter van de organisatie was en is - formeel beschouwd - uitgedrukt in de structuur van de ABN-kernen. Hoewel eminente persoonlijkheden op vriendelijke toon het begrip ‘kernen’ hebben bekritizeerd, ligt de eigenheid van onze organisatie dáárin, dat zij bestaat uit zoveel ‘kernen’: totaal onafhankelijke lichamen, in het kader van een school opgericht en in leven gehouden door leerlingen.
In de optiek van de stichters was de hoofdbekommernis in elke school de oprichting van een elitegroepje te bewerken. Die elite zou als voornaamste taak hebben te bewijzen dat algemeen beschaafd mogelijk was.
In welke mate heeft deze opvatting de invloed des tijds overleefd?
Zonder overdrijving mag gezegd worden: in de goede mate. Door ervaring zijn de meeste kernen uitgegroeid tot een sterke realiteit, totaal geïntegreerd in het actuele leven van hun school. Moge dit blijken uit de beschrijving van ‘Een ABN-kern’ (infra).
Niet alleen de kernen hebben een evolutie doorgemaakt: de opzet is in gunstige zin verruimd. Het kan, in zijn huidige vorm, omschreven worden als ‘de verspreiding van de algemeen beschaafde volkstaal in de diverse jeugd- en onderwijsmilieus en het tot leven brengen van algemeen beschaafde omgangsvormen in hoofde van elke jongere’. De finaliteit van de ABN-kernen wordt slechts benaderd door deze bepaling. Meer echter dan benadering is onmogelijk.
Inderdaad, precies omwille van het zelfstandigheidskarakter van elke schoolkern, omwille van het feit dat elke kern werkt volgens een eigen plan aan een eigen doeleinde, kunnen de centrale organen niet meer doen dan de leidende elementen uit de evolutie volgen. Anticipatie is voor ons bepaald moeilijk, gezien de instituties van de ABN-kernen eerder een Jeugddienst vormen dan een jeugdorganisatie. De provinciale secretariaten, het centrale secretariaat en het Comité van Leiding hebben slechts één bestaansreden: de diverse kernen helpen in hun actie. Met die bedoeling worden elk jaar nationale contactdagen gehouden. Die contactdagen, die vertegenwoordigers van de kernen samenbrengen, vormen telkens weer een ‘constituante’. De promotoren - leiders van een schoolkern - vinden elk jaar weer elkaar terug in een fundamentele dialoog. Deze dialoog stelt heel de actie aan de orde, veroorzaakt binnenskamers vaak omwentelingen en vormt de basis van de ABN-actie.
De ABN-kernen vernieuwen voortdurend. Een generatie verdwijnt na ten hoogste 6 jaar wat de kernen betreft, 5 jaar wat de centrale organen betreft. Sommigen menen dat dit precies de zwakte betekent van de ABN-kernen. Wij zijn overtuigd van het tegendeel. De echte dynamiek, het losstaan van dogmatische gegevens, de realiteitsgevatte actie en zovele andere kenmerken die de ABN-kernen tot een specifieke jeugddienst maken, vinden hun grondslag in de versnelde opvolging van generaties. In dit verband is het tekenend dat mr. J. Bouveroux - wiens betekenis voor de ABN-kernen slechts onderschat kan worden - na 5 jaar het voorzitterschap te hebben waargenomen, ontslag nam omdat hij ‘de actie ontgroeid was’. Wat wij op die manier aan continuïteit in personen ontberen, winnen wij aan levenskracht. Daarom zijn de ABN-kernen na 16 jaar nog even jong en dynamisch. Daarom zijn de ABN-kernen een actie van en voor jonge mensen.