Spiegel Vlaamse beweging
Leuven
Nieuwe moeilijkheden in verband met de splitsing
Het is voor een maandblad heus niet eenvoudig om een overzicht te brengen van de vele gebeurtenissen welke zich in de afgelopen weken in verband met de Leuvense Universiteit hebben voorgedaan. Het is vooral hierom niet gemakkelijk omdat de gebeurtenissen elkaar zo snel opvolgen dat wij heus niet weten of wat wij vandaag schrijven over een paar weken niet hopeloos door de feiten zal zijn achterhaald.
Laten wij dan eerst nog eens wijzen op de grote betoging welke door de Vlaamse Volksbeweging in maart in Leuven werd ingericht. Men kon die betoging rustig als een laatste verwittiging beschouwen dat de Vlaamse openbare opinie werkelijk maar één standpunt in verband met de Leuvense kwestie kon aanvaarden: een volledige, zij het trapsgewijze, overbrenging van de franstalige afdelingen naar een nieuw op te richten campus in Wallonië.
Groot was daarom de ontgoocheling toen midden april het verslag van de door de Belgische bisschoppen ingestelde kommissie Leemans bekend gemaakt werd. De zes franstalige en de zes nederlandstalige leden van de kommissie gingen wél akkoord over de zin van een katholieke universiteit en de autonomie der afdelingen (1e hoofdstuk) en ook over de herstruktuering van de gezagsorganen (2e hoofdstuk) was men het eens. Maar het 3e hoofdstuk, waaraan in Vlaanderen het grootste belang wordt gehecht, werd gesplitst in twee minderheidsnota's, een van de zes Vlaamse leden die minimaal de spreiding van de franstalige kandidaturen naar het kanton Waver voorstaan, en één van de zes Waalse leden die verklaren onder gèèn beding te willen vertrekken. Het Waalse besluit was mede hierom zo ontgoochelend omdat de Vlaamse leden in hun bezorgdheid om tot overeenstemming te komen met hun Waalse collega's reeds een minimaal standpunt hadden ingenomen dat zeker niet onverdeeld gunstig door de Vlaamse verenigingen zou onthaald worden. Nu kon men wel stellen dat zeker niet alle franstalige verenigingen en organisaties er over dachten als de Waalse leden van de kommissie - en het bleek inderdaad vrij vlug dat de franstalige assistenten in elk geval een globale overheveling verkozen boven een afhaking van de kandidaturen (franstalige zowel als nederlandstalige dan) zoals dat door de franstalige decanen als oplossing voorgestaan werd - toch bleef het een feit dat er van tegemoetkoming en begrip van de franstalige professoren voor de noden van de gemeenschap die hen gastvrijheid verleent niet in het minst sprake was. De franstalige professoren wensten bij monde van de leden van de kommissie verder de ontplooiing van de nederlandse kultuur in Vlaams-Brabant te bemoeilijken en de verfransing van dit gebied in de hand te werken. Dit betekent het einde van ‘de Godsvrede’ schreef ‘De Standaard’. En onmiddellijk begonnen de Vlaamse
verenigingen en kranten weer de Vlaamse eisen scherp en duidelijk te stellen. De Vlaamse studenten riepen een totale staking uit voor dinsdag 2 en woensdag 3 mei en overal begon men te beseffen dat de onderhandelingen in feite vastgelopen waren en dat een nieuw Vlaams offensief noodzakelijk zou kunnen worden.
De Belgische bisschoppen maakten een einde aan de opdracht van de kommissie Leemans en stelden een nieuwe advieskommissie in, ditmaal samengesteld uit extra-universitaire leden, drie franstalige en drie nederlandstalige. De hoop dat deze advieskommissie uiteindelijk dan toch nog een oplossing zou brengen werd wel zeer vlug de bodem ingeslagen want veertien dagen na haar installatie reeds werd het duidelijk dat de advieskommissie zich aansloot bij het advies van de kommissie Leemans en een beslissing inzake de splitsing van de universiteit liefst aan de bisschoppen overliet.
Het ziet er, op het ogenblik dat wij dit schrijven, dan ook naar uit alsof de moeilijkheden in Leuven pas beginnen en een oplossing nog niet onmiddellijk verwacht mag worden.
L.U.
Toen het bovenstaande reeds ter perse was, barstte de bom van de bisschoppelijke verklaring, waarin de overheveling van de Franstalige afdeling naar Wallonië categorisch van de hand gewezen werd. Hierop komen we in het volgende nummer terug.
Auteursrechtelijk beschermd