Vrij verkeer
In een Verenigd Europa zal er een vrij verkeer van goederen en mensen zijn. Goederen zullen niet onderhevig zijn aan in- en uitvoerbeperkingen, de burgers van één staat zullen in iedere andere staat van de Europese gemeenschap hun beroep kunnen uitoefenen, onder dezelfde voorwaarden als inheemse bewoners. Volgens het verdrag van Rome zal dit over enkele jaren een feit moeten zijn.
Een logische consequentie hieruit is - een consequentie die evenwel minder vaak getrokken wordt, dan de logica ervan zou doen vermoeden - dat burgers van de ene staat zich vrijelijk kunnen uitlaten over de aangelegenheden van een andere staat in deze Europese gemeenschap in die staat zelf, zoals Rotterdammers zich vrijelijk mogen bemoeien met Amsterdamse zaken. Een Rotterdammer wordt niet door de Amsterdamse politie over de gemeentegrenzen gezet, als hij zich in het openbaar met aangelegenheden van Amsterdamse gemeentepolitiek bezig houdt.
Welnu, in de Europese gemeenschap is het nog steeds de heersende praktijk, dat de regeringen van de afzonderlijke staten willekeurig een lid van een andere staat in diezelfde gemeenschap de grens over kunnen zetten, als hij zich in het openbaar bemoeit met de politieke zaken van de staat, waarvan hij toevallig geen burger is.
En niets, dat erop wijst, dat aan deze beperkingen, samen met het opruimen van andere barrières tussen Europese staten, een einde gemaakt zal worden. Die aanwijzingen zijn er niet in Europees verband, ze zijn er nog minder in Beneluxverband. Wij hebben een Europees parlement, wij hebben een Beneluxraad, maar van de bij een parlementaire democratie behorende vrijheden missen we in Europees- en Beneluxverband een essentieel onderdeel.
De lezer zal begrijpen, dat de aanleiding tot het voorgaande het meest recente - het zoveelste - incident Paardekooper is geweest. Niet, dat bij uitstek de Belgische regering de praktijk, om burgers van een ander Europees land, het spreken te beletten, te verwijten is. De Nederlandse regering b.v. past ook gaarne deze maatregel toe. Niet, dat ik alle activiteiten van de heer Paardekooper, van harte zou toejuichen; voor mij is het althans de vraag, of het taktisch juist is, dat Noord-Nederlanders - zeker als zij tevens ijveren voor een algemeen Nederlandse integratie - zich openlijk partij stellen bij interne meningsverschillen binnen de Vlaamse beweging, maar dit is een vraag van taktiek en niet van beginsel. Bij een Europese, bij een Benelux, en zeker bij een algemeen-Nederlandse integratie behoort de vrijheid in het openbaar op te treden. Laten ook die Vlaamse kranten, die Paardekooper bij een vroegere gelegenheid verdedigden, maar hem nu, nu hij openlijk in de letterlijke zin partij heeft gekozen, laten vallen, dit wel bedenken.
W.
Auteursrechtelijk beschermd