Neerlandia. Jaargang 69

[p. 103]

Kroniek

Noord-Zuid

Jongeren-contactweken Nederland-Vlaanderen 1965

Wegens de gelukkig sterk stijgende belangstelling voor de jongeren-contactweken Nederland-Vlaanderen zullen dit jaar vier afzonderlijke weken gehouden moeten worden.

Hoewel elke week een eigen programma zal hebben, is het thema gemeenschappelijk gekozen: ‘Ontmoeting met kunst en kunstenaars’. Dit thema zal besproken worden op het terrein van de letterkunde, schilderkunst, binnenhuisinrichting, kleinkunst, film en zo meer.

Daarnaast zijn excursies voorzien en zal er ruim gelegenheid zijn voor sport, ontspanning en dans.

Van 25 tot 31 juli 1965 een week in Friesland (Gemeenschapsoord Vinea Dominite, Witmarsum).

Van 1 tot 7 augustus 1965 een week bij Maastricht (Borgharen).

Van 8 tot 14 augustus een week in de volkshogeschool het Crabbehoff te Dordrecht.

Van 15 tot 21 augustus een week in kasteel Bouvigne te Breda.

Nadere inlichtingen kunnen verkregen worden bij Will Sengers, Westerweg 268, Heilo (N.H.) en bij Jan Lehembre, Amerikalei 92, Antwerpen 1.

Werkgroep Nederland
aktiviteiten 65
jeugdprijskamp '65

In aansluiting met de twee vorige jaren organiseert de Werkgroep Nederland ook dit jaar opnieuw haar jeugdprijskamp.

Zij richt zich daarbij speciaal tot alle jeugdgroeperingen of jeugdgroepen. Elke groep georganiseerde jongeren, die een belangrijk initiatief neemt inzake een contact tussen Noord en Zuid, kan voor subsidiëring langs deze prijskamp in aanmerking komen.

De Werkgroep Nederland laat elke groep volledig vrij in de keuze van haar initiatief. Het moet echter in zekere mate beantwoorden aan het reglement dat zij voor deze prijskamp heeft uitgeschreven en wordt door een jury, door de Werkgroep Nederland samengesteld, beoordeeld.

Door de jury wordt dan een klassering opgesteld van 10 groepen die zullen begiftigd worden met prijzen van 500 tot 3.000 BF.

Jeugdgroepen die voor een dergelijke vorm van subsidiëring van een of andere culturele aktiviteit in samenwerking met Noord en Zuid iets zouden voelen, kunnen verdere inlichtingen verkrijgen op het sekretariaat van de Werkgroep Nederland, Hans Memlinckplein 3, Brugge. Op hun vraag zal hun een exemplaar van het reglement en een lijst van contactmogelijkheden in Nederland, respectievelijk Vlaanderen toegestuurd worden.

Vlaanderen in Kampen

Te Kampen (O.) werd van 20 tot 29 mei een ‘Vlaamse week’ gehouden.

Niet minder dan vier tentoonstellingen: ‘75 jaar Vlaamse Kunst’; ‘Vlaanderen Nu’; ‘Historische Schatten van Vlaanderen’; ‘Het Vlaamse Boek’ toonden Nederland dat het moderne Vlaanderen uit zijn romantisch verleden is gegroeid om ‘eigentijds’ te zijn. Verder stonden nog op het programma carillonbespelingen, aubade voor het stadhuis, voordrachten, dansvoorstellingen door de Dansgroep ‘Saltatina’ uit Vilvoorde, modeshows, lezingen en filmvoorstellingen en toneel door het Nederlands Kamertoneel uit Antwerpen.

In de Schepenzaal van het stadhuis exposeerde de beroemde juweel- en goudsmederij uit Kortrijk met haar fraaiste produkten.

De expositie ‘Vlaanderen Nu’ gaf een indrukwekkend beeld van de toeristische mogelijkheden, de vormgevende industrie en de kunst-ambachten.

Is het typisch voor de eigenaardige levenshouding der Kampenaren, dat bij de opening van drie exposities op vrijdag 21 mei alleen de Vlaamse inrichters en de pers aanwezig waren terwijl de tentoonstellingen, die zeer de moeite van een bezoek waard waren, de Vlaamse Week daarentegen met drie weken overleefden?

Met opzet werd Kampen als stad voor de Vlaamse Week gekozen, omdat andere Vlaamse manifestaties meestal in het Westen van Nederland worden gehouden en Vlaanderen ook wil doordringen tot het Nederlandse achterland, opdat de integratie-gedachte ook dààr gaat leven.

Overmaasdag te Borgharen

Op 8 mei waren Vlamingen en Nederlanders verenigd in het Europahuis te Borgharen bij Maastricht. Onderwerp van discussie was Overmaas, waartoe ook de Vlaamse Voerstreek behoort.

In de voormiddag gaf de heer J.J.H. Veltmans uit Heer (Nederlands-Limburg), hoofdbestuurslid van het A.N.V. voor de afdeling Limburg, een uitgebreide uiteenzetting van de geschiedenis van Overmaas. Spreker bracht in herinnering de aanvechtbare talentelling van 1947 en de invoering van de wet ‘tot wijziging van de wet op de talentelling’. Op 1 septembet 1963 werd als gevolg van deze laatste wet de Voerstreek naar de provincie Limburg overgeheveld. Hij wees verder op de dubbelzinnigheid waarmee het probleem Overmaas door het Belgische parlement behandeld was geworden.

Des middags ontspon zich een levendig debat rond een forum. De wens werd uitgesproken dat een werkgroep zou worden samengesteld, die de taalproblemen, economie en cultuur in Nederlands-Limburg, Overmaas en de Oost-kantons zal bestuderen.

Belgische ambassadeur 10 jaar in Nederland

Op 17 juni ll. is het 10 jaar geleden dat de Belgische ambassadeur te Den Haag, Baron F.X. van der Straeten-Waillet, in deze functie werd benoemd.

De ambassadeur is sinds vele jaren erelid van ons Verbond. Dit is niet de enige, noch de eerste reden waarom het A.N.V. deze verjaardag gedenkt. De werkelijke reden is de onovertroffen wijze waarop Baron van der Straeten-Waillet zich als wandelende ‘goodwill’-vertegenwoordiger van zijn taak kwijt. Tien jaar lang reeds houdt hij een kruistocht in zijn ambtsgebied om de samenwerking tussen Noord en Zuid te versterken. Dat ook de culturele integratie van Nederland en Vlaanderen hem zeer ter harte gaat verheugt ons zeer. Er zijn weinig manifesaties, congressen, feesten of voordrachten waar landgenoten optreden of belangen op het spel staan waar hij ontbreekt. Niet zonder reden wordt hij de ‘wandelende ambassadeur’ genoemd.

Het A.N.V. biedt Baron van der Straeten-Waillet bij dit ambtsjubileum zijn hartelijke gelukwensen aan en hoopt dat hij nog geruime tijd zijn taak in Nederland moge voortzetten.

Vlamingen en Nederlanders

In ‘De Standaard’ van 3 mei troffen we een vraaggesprek aan met mr. J. Fleerackers, secretaris van de Kultuurraad voor Vlaanderen en lid van het hoofdbestuur van het Algemeen Nederlands Verbond. De heer Fleerackers betoogt in dit vraaggesprek nog eens nadrukkelijk, dat culturele samenwerking tussen Noord en Zuid zeer wel mogelijk, in elk geval noodzakelijk is. Bij het streven naar culturele integratie acht hij overheidssteun onmisbaar - maar ... voor de particulieren ligt er ook een enorm terrein nog braak.

Mr. Fleerackers noemde vervolgens de ‘Stichting voor de Kulturele Integratie Noord en Zuid’, opgericht door particuliere verenigingen, die dus alleen beoogt van particuliere zijde integratie te bevorderen.

Op de vraag hoe hij zich de taak van die Stichting dacht, antwoordde hij, dat het op te richten bureau van de Stichting b.v. journalisten uit Antwerpen en Noord-

[p. 104]

Brabant kan bijstaan bij hun pogingen elkaar meer te ontmoeten. Dat bureau kan voorts leraren en professoren, die met hun studenten méér dan een toeristisch reisje willen organiseren, steun verlenen. Diezelfde steun kan worden gegeven aan sportverenigingen, gemeenten en scholen ter weerszijden van de grens, indien zij elkaar willen ontmoeten. Het bureau kan initiatieven, suggesties en ideeën naar de juiste bestemming en plaats toe loodsen en voorzichtig tasten naar oorzaken, die bepaalde barrières gesloten houden.

Het bureau staat en valt echter met al dan niet steun van de overheid ter delging van de onvermijdelijke kosten, verbonden aan de stichting en instandhouding er van.

Het overbruggen van de kloof tussen top en massa is een kwestie van communicatie, informatie en integratie.

Overheid en particulieren zullen elkaar moeten leren begrijpen, o.a. bij leraarsbenoemingen, bij het gespecialiseerde vormingswerk, door gelijkwaardigheid van diploma's in Noord en Zuid en daarvoor is in Vlaanderen o.a. vereist: Culturele autonomie.

Integratie

In het februarinummer van jaargang-1963 van ‘Neerlandia’ werd de aandacht gevestigd op de vele kribbigheden, die wel eens tussen Vlamingen en Noord-Nederlanders voorkomen, maar die toch moesten worden gezien in het licht van de ‘vriend, die mij mijn feilen toont’, zoals een vrouw tegen haar man kan zeggen ‘Liefste, je das zit scheef’.

In Elseviers weekblad van zaterdag, 15 mei j.l. troffen we op de voorpagina een uitslag aan van een door de Belgisch-Nederlandse Vereniging gehouden enquête onder de Belgische leerlingen van de hoogste klas der humanoria, die geen hoge verwachtingen wekt ten aanzien van volkomen integratie tussen Vlamingen en Noord-Nederlanders.

Op de vraag: met wie gaat u het liefst om?, antwoordden 46,23 t.h. der jongens en 47,92 t.h. der meisjes met: een Fransman. 41,76 t.h. der jongens en 37,50 t.h. der meisjes verkozen een Duitser.

Slechts... 12,01 t.h. der jongens en 14,58 t.h. der meisjes gaan het liefst met Nederlanders om.

De Belgische studenten wantrouwen de Nederlanders. Meer dan 45 t.h. der ondervraagden zeggen, hen ‘voorzichtig’ tegemoet te treden, 19 t.h. zelfs ‘wantrouwig’. Zij vinden de Nederlanders gereserveerd (58 t.h. der jongens en 66 t.h. der meisjes). 23 t.h. der jongens en 10 t.h. der meisjes noemen de Nederlanders laatdunkend.

Nu lijkt het er enigermate op dat deze beoordelingen napraterij zijn, want ruim 41 t.h. van de ondervraagden is.. nooit met vakantie in Nederland geweest. Over de grens vindt men ons wel vaderlandsbewust (83 t.h. jongens en 77 t.h. meisjes), maar ‘zuinig’ en zelfs vrekkig.

Er is één troost - aldus Elseviers weekblad - bijna 70 t.h. der ondervraagden is van mening dat de banden tussen Noord en Zuid nauwer moeten worden aangehaald. Een algemene conclusie is ook, dat ‘Europa’ meer schijnt te leven onder de Belgische studenten dan ‘Benelux’.

Hoe zou het oordeel luiden der Nederlandse studenten, vraagt Elseviers weekblad zich af?

Noot v.d. red.: De resultaten van bovenvermelde enquête wijzen er eens te meer op, hoe noodzakelijk het is, dat jongeren uit Noord en Zuid op grote schaal intensief met elkaar in contact gebracht worden. Dan vallen allerlei vooroordelen met één slag weg. Dat is wel bewezen door het grote succes van de Jongerencontactweken Nederland-Vlaanderen in de afgelopen jaren.

‘Vlaamse dag’ op Amsterdamse boekenbeurs

Een Vlaamse Dag op een beurs van Nederlandse boeken? Een vraag waarop Karel Jonckheere antwoordde: ‘Wij verlangen allen naar de tijd, dat er op een manifestatie als deze géén Vlaamse dag meer zal nodig zijn.’

Op die Vlaamse Dag tijdens de in mei gehouden boekenmarkt te Amsterdam waren voor overvolle zalen twee forums ingericht door de uitgeverijen Desclee De Brouwer en Manteau. De eerste had TIJD-criticus Kees Fens en STANDAARD-recensent Bernard Kamp samengebracht om respektievelijk Vlaamse (Jos de Haes) en Nederlandse (Geert van Beek, Fem Rutke) auteurs openbaar te interviewen. De tweede presenteerde bij monde van Jonckheere enkele hengsten uit haar stal, Vandeloo, Ruyselinck, Schouwenaers en de nieuwkomer Dirk De Witte. Een receptie bracht ten slotte Vlaamse en Nederlandse schrijvers en journalisten samen, maar organisatorisch bepaalde de ‘Vlaamse Dag’ zich tot drie manifestaties.

De Vlaamse Dag en wat er op de Boekenmarkt te zien was gaf - aldus ‘De Standaard’ - de Nederlandse bezoekers slechts een matig overzicht van de Vlaamse letteren (men zou eigenlijk moeten schrijven: de Nederlandse letteren in Vlaanderen).

Enkele topfiguren onder de schrijvers van Zuid-Nederland ontbraken zelfs.

Onze Zuiderburen vonden het ook spijtig, dat de Nederlandse kranten wel vlijtig artikelen schreven over Boekenweken, Boekenmarkt, Boekenbeurs, World's Bookfair en Buchmesse, maar met geen woord repten van de jaarlijkse Boekenbeurs in de Scheldestad, in Antwerpen, vanwaar indertijd het idee is gekomen. Twee jaren achter elkaar zijn dan ook vertegenwoordigers van de Nederlandse Vereniging tot bevordering van de belangen van de Boekhandel naar Antwerpen getogen om daar de organisatie en de methoden voor een Boekenmarkt te bestuderen.

Onder de Vlamingen die op de Vlaamse Dag in het Rai-gebouw belangstelling toonden, was o.a. Marnix Gijsen, wiens boek: ‘Er gebeurt nooit iets’, uitgave van Nijgh en Van Ditmar, in een oplage van 20.000 exemplaren klaar ligt.

Deze Boekenmarkt zal niet, zoals de Antwerpse, elk jaar worden gehouden, maarom de 2 à 3 jaren.

Internationaal Schelde-Maastoernooi

Dit jaar werd het jaarlijks in de grensstreek tussen Nederland en België gehouden internationaal Schelde-Maastoernooi naar het cultureel centrum in Breda verlegd.

Organisators zijn het Alg. Kath. Vlaams Toneelverbond en het Werkverbond Katholiek Amateurstoneel uit Nederland.

De voorzitters van beide bonden, schepen Posson uit Antwerpen, de burgemeester van Rucphen, een wethouder uit Breda en de directeur van de culturele raad waren aanwezig.

De eerste prijs met 81 punten, ging naar ‘Elck wat wils’ uit Wildert-Essen, met ‘In geweten niet belast’ van Frans Cools. ‘Taal en Kunst’ uit Mechelen behaalde 80 punten met ‘Een inspecteur voor U’ van Priestly.

‘Pegasus’ uit Tilburg werd met 74 punten nummer drie. Opgevoerd werd ‘Het huwelijk van mr. Mississippi’ van Dürrenmatt.

Hierop volgden ‘De Gezellen van St. Genesius’ uit Boekel, ‘De Bondsbroeders’ uit Rucphen en de ‘Franciscusgezellen’ uit Turnhout.

De prijs voor regie en toneelbeeld ging naar Mechelen, evenals de prijs voor de beste akteur en de beste aktrice. De prijs voor de beste bijrol werd door Boekel behaald en die voor zuiverheid van taal kwam de grens over tot in Wildert.

(‘De Standaard’)