Spiegel Vlaamse Beweging
De onmiskenbare ‘psychologische’ nederlaag, die de Vlaamse Beweging bij de taalwetgeving van juli jl. geleden heeft (zie Spiegel Vlaamse Beweging in het september nr. van Neerlandia) heeft een zekere ‘verharding’ van de houding en een radicalisering van de stellingname van de drijvende krachten in de algemeen-Vlaamse actie teweeggebracht. ‘Verharding’ in zoverre men minder bereid is te schipperen terwille van de lieve Vlaamse vrede, radicalisering waar men de actie in het teken stelt van grondige structuurhervormingen, en dit in tweeërlei zin, federaal en sociaal-economisch. Rondom de federalistische leuze ontstond de meeste discussie, maar de radicalisering in sociaal-economisch opzicht - die minder discussies uitlokt onder de Vlaamse organisaties onderling - is minstens even opmerkelijk. Zij is in zekere zin het logisch gevolg van de ontdekking van de sociaal-economische onderbouw van de Vlaamse taalstrijd.
Auteursrechtelijk beschermd