Neerlandia. Jaargang 67

Vlaanderen

Vlamingen over de wereld

Een van de vele aanduidingen van de voortschrijdende culturele ‘renaissance’ in Vlaanderen is de aandacht, die sinds enige tijd tot uiting komt voor de emigranten overzee.

De emigratie heeft zich in grote mate onder andere omstandigheden voorgedaan dan deze in Noord-Nederland, maar vertoont er niettemin gelijke trekken mee. De emigrant blijft, al is hij zich daar niet altijd van bewust, van groot belang voor de economische maar ook culturele presentie van het moederland in den vreemde.

Zijn levenshouding bepaalt in niet geringe mate de indruk die het buitenland over het eigen land opdoet. Het is een grote verdienste van de vroegere Vlaamse kolonie in Kongo, nu in Europa weergekeerd, dat zij haar ervaringen onder de aandacht brengt.

Na in 1961 een colloquium te Brussel te hebben georganiseerd, trokken twee bestuursgedelegeerden van de groep ‘Band en Zuiderkruis’, E.P. Verthé en M. Vertommen op een oriëntatiereis langsheen de belangrijkste Vlaamse nederzettingen in Centraal- en Zuid-Afrika, Noord- en Zuid-Amerika. Hun merkwaardige bevindingen en contacten zijn een werkbasis geworden van een tweede colloquium dat op 24 en 25 mei 11. te Brussel werd gehouden onder de auspiciën van de Kultuurraad voor Vlaanderen en de Economische Raad voor Vlaanderen.

Op dit colloquium waren een twintigtal Vlaamse ‘buitenlanders’ aanwezig, die samen met een tachtigtal aanwezigen de behoeften en de mogelijkheden onderzochten van een bestendig contact met de emigranten.

Uit de referaten die werden voorgedragen en waarvan vooral dat van E.P. de Pauw, directeur van het Belgian Bureau te New York het interessantste was, bleek het belang van een aangepaste vorm om de emigrant enerzijds zijn overgang naar een ander taal- en kultuurgebied te vergemakkelijken, maar hem ook de mogelijkheden te geven zijn vroegere verworvenheden in ijn nieuwe omgeving als een bestendig klankbord te blijven benutten; deze dubbele culturele achtergrond kan hem immers een onbetwistbare sociale en culturele voorsprong geven.

De tweede dag van dit colloquium was gewijd aan sectievergaderingen en een plenaire zitting waar de vroegere groep ‘Band en Zuiderkruis’ officieel werd omgevormd tot een vereniging ‘België in de wereld’, ten dienste van de sociaalculturele belangen van de Vlamingen overzee.

Een van de opvallende vaststellingen op het colloquium was het gebrek aan contact tussen Nederlandstaligen, Vlamingen en Nederlanders overzee. Vele historische en sociologische omstandigheden liggen hieraan ten grondslag; maar het kan niet ontkend worden dat deze lacune de presentie van de Nederlandse taal en cultuur in de wereld niet bevordert. De goede contacten die ‘België in de wereld’ met het A.N.V. onderhoudt - de secretaris van het verbond heeft een deel van het colloquium bijgewoond - en, hopen wij, ook met gelijkgerichte Nederlandse verenigingen, weze een belofte voor de toekomst.

J. FLEERACKERS

Informatiedienst voor Nederlands België

Wij maakten al eerder melding van de oprichting van de Informatiedienst voor Nederlands België en wij bespraken in ons blad het voortreffelijke eerste nummer van het Engelstalige tweemaandelijkse blad, The Heart of Benelux, dat de informatiedienst publiceert. We kregen onlangs een gestencild rapport toegezonden, dat de dienst gepubliceerd heeft onder de titel ‘De bevordering van ons aanzien in de wereld’. Hierin wordt achtereenvolgens een algemene beschouwing gewijd aan ‘de individuele houding der Nederlandstalige Belgen’ en ‘de taak van de I.N.B.’ nader geschetst.

In het eerste gedeelte wordt op de fundamentele eenheid van de Nederlandse cultuurkring zeer sterk de nadruk gelegd en gesteld, dat de Vlamingen in hun optreden naar buiten hiervan dienen uit te gaan. Deze beschouwingen liggen geheel in de lijn, van wat wij in dit blad steeds betogen. Dit benadrukken van de eenheid van de Nederlandse cultuurkring is niet alleen nodig om ideële redenen, maar voor de Vlamingen is hier ook een rechtstreeks eigenbelang in het spel: ‘Hoe vreemd het ook moge klinken, maar het feit alleen dat men in het buitenland het begrip ‘Vlaams’ i.p.v. ‘Nederlands’ hanteert, kost aan de Nederlandse gemeenschap in België ieder jaar ettelijke miljoenen, o.m. aan de publicitaire sector. Jaarlijks verliezen onze drukkers, uitgevers, publiciteitskantoren, leveranciers van reclame-artikelen enz. honderden orders omdat buitenlandse opdrachtgevers in de mening verkeren dat het ‘Vlaams’ een andere taal is dan het ‘Nederlands’.

De wijze, waarop de Informatiedienst voor Nederlands België zijn actie voor de buitenlandse belangen van Vlaanderen plaatst in het kader van het grotere geheel van het Nederlandse taalgebied, is voortreffelijk en geeft de richting aan voor andere, soortgelijke initiatieven.

In ‘de taak van de Informatiedienst voor Nederlands België’ worden opzet, werkwijze en doelstellingen van de I.N.B. nader geschetst. De centrale leiding van de I.N.B. bestaat uit een administratieve en een redactionele directie; de onderafdelingen omvatten: 1. het Advies- en Documentatiebureau, 2. de Tijdschriftenafdeling, 3. de Adresseercentrale, 4. het

[p. 104]

Foto-archief, 5. het Persbureau, 6. het Bureau voor Buitenlandse Betrekkingen. De vier eerstgenoemde afdelingen zijn in mei 1963 met hun werking begonnen. De I.N.B. betreedt, zo wordt het uitdrukkelijk gesteld, niet het werkterrein van andere officiële of particuliere organisaties, omdat ze de eerste organisatie is die de voorlichting t.b.v. het Nederlandstalige deel van België op zich neemt. Ze wil integendeel alle diensten verlenen aan en samenwerken met culturele, economische en andere instellingen.

Het adres van de I.N.B. is Lamstraat 18, Gent. Belangstellenden raden wij aan hier de bovenvermelde brochure aan te vragen.