Nogmaals Duitsland
Nederlands ⋆ Afrikaans ⋆ Fries
in Duitsland
onderontwikkeld gebied?
Jozef KempenGa naar eindnoot*
De Duitse universiteiten lang de Rijn, door traditie en ligging het meest geschikt voor de wetenschappelijke Neerlandistiek, beschikken op dit gebied over duizenden boeken. Deze worden geregeld aangevuld, zowel door gelden, die de universiteiten zelf ter beschikking stellen, als door jaarlijkse schenkingen van het Nederlandse Ministerie van O.K. en W., de Koninklijke Vlaamse Akademie voor Letterkunde en incidenteel ook door schenkingen van andere instellingen. Zo schonk het Ministerie van Onderwijs te Pretoria - uit handen van de ambassadeur van Zuid-Afrika - enige jaren geleden aan enkele Nederlandse Seminarie-bibliotheken aan Duitse universiteiten een aantal representatieve werken op het gebied van de Zuidafrikaanse taal- en letterkunde.
De bedoeling was blijkbaar in Duitsland, een der stamlanden van het blanke Zuid-Afrika, nieuwe belangstelling en waardering voor de Afrikaanse letterkunde te stimuleren. Aan de verwezenlijking van dit idee mankeert echter iets belangrijks: het Afrikaans is in Duitsland nergens door een eigen leerstoel vertegenwoordigd. Zelfs het vooroorlogse afzonderlijke lectoraat voor Afrikaans bestaat niet meer. Dat is jammer voor de Duitse taalwetenschap, maar ook voor Zuid-Afrika en zijn jonge, rijke literatuur. De Duitse partner beschikt dus niet over de taalkundige toegang tot zijn Afrikaanse partner. En zo belanden de werken van Celliers en Leipoldt, Langen-
Auteursrechtelijk beschermd