Manifest van Vlaamse socialisten
Einde december 1961 werd een manifest gepubliceerd, ondertekend door een groot aantal vooraanstaande Vlaamse socialisten. We noemen slechts Julien Kuypers, Gerard Walschap, Prof. Dr. W. Pée, Achilles Mussche, R. Merecy, G. Schmook, Prof. Dr. F. Blockmans, Prof. Dr. L. Flam, om duidelijk te maken, dat de ondertekenaars niet slechts een onbeduidend groepje malcontenten vertegenwoordigen. Malcontent zijn ze wel, want het manifest richt een ernstig verwijt tot de leiding van de Belgische Socialistische Partij (B.S.P.) in Vlaanderen, vanwege haar laksheid op Vlaams gebied. Het spoort de Vlaamse socialisten aan mede de leiding van de Vlaamse strijd voor gelijkberechtiging op zich te nemen. Voor de Vlaamse ontvoogding zijn, aldus het manifest, sociaal-economische structuurhervormingen een eerste vereiste. Verder spreken de ondertekenaars zich uit voor de vastlegging van de taalgrens en de afgrendeling van de Brusselse agglomeratie, voor een strikte toepassing van de tweetaligheid in die agglomeratie en voor culturele autonomie met de nodige waarborgen voor de levensbeschouwlijke minderheden.
Over het voor of tegen van federalisme wensen ze niet a priori een standpunt in te nemen. Ze eisen de bijeenroeping van een Vlaams socialistisch congres.
Wie, als ondergetekende, zich altijd hevig geërgerd heeft over de houding van de socialistische partij in Vlaamse aangelegenheden, zal dit manifest met vreugde begroeten. Hij zal ook verzuchten: Eindelijk! Tè lang immers hebben de Vlaamsgezinde socialisten, die individueel vaak voortreffelijk werk deden voor de Vlaamse zaak, gewacht, om gezamenlijk tegenover de partij-instanties stelling te nemen.
Het manifest is ook een blijk van de groeiende eenheid en daarmee van de toenemende betekenis van de Vlaamse Beweging. Het zou wel een bewijs van verregaande kortzichtigheid zijn, als de leiding van de B.S.P. dit teken aan de wand zou veronachtzamen.
W.
Auteursrechtelijk beschermd