Neerlandia. Jaargang 64

Nederlandse cultuur in Australië - Onderwijsmethoden vinden navolging

Sinds de laatste jaren is in Australië een duidelijke invloed merkbaar van de Nederlandse cultuur, te danken aan de activiteiten van Nederlandse immigranten en van instellingen als het Algemeen Nederlands Verbond in 's-Gravenhage, het Nederlands Instituut voor internationale culturele betrekkingen in het buitenland, het Nederlands informatiebureau van het Nederlands gezantschap in Sydney, het comité voor Sint Nicolaasviering in het buitenland en niet te vergeten de vele (grote en kleine) Nederlandse verenigingen in Australië, maar ook en vooral de individuele immigrant.

Tot deze conclusie kwam de correspondent van de Haagsche Courant, waaraan we dit artikel ontlenen.

Verrassende ontdekkingen

Als we onder cultuur verstaan het gehele gamma van levensgewoonten en -opvattingen van een volk en de uitingen daarvan, met als grondslag de opvoeding en het onderwijs in al zijn verschijnselen, dan komen we, zelfs bij oppervlakkige kennismaking met de invloed dier cultuur in Australië - voor wat het Nederlandse aandeel betreft - tot verrassende ontdekkingen. De kennismaking van de Australiër met de Nederlandse immigrant, leidt in sommige gevallen - en heus niet gering in aantal - tot overzeese reizen van de Australiër (die van nature al heel erg gesteld is op Europa) naar Nederland. Zijn contact met Nederland betekent, dat hij iets mee terugneemt naar zijn vaderland. Er zijn tal van Australiërs, die, al waren zij er tien jaar geleden, ook nu nog telkens herinneringen aan Nederland ophalen. Andere Australiërs komen door hun kennismaking met Nederlandse immigranten tot het besluit een studiereis naar Nederland te ondernemen. De door de Nederlandse regering telkenjare ter beschikking gestelde studiebeurzen betekenen eveneens een belangrijke bijdrage tot de verspreiding van de Nederlandse cultuur in Australië.

Het werk van Jacob Swaab

Een van de treffendste voorbeelden van uitdraging van de Nederlandse cultuur door de individuele immigrant is dat van de 32-jarige Jacob Swaab, die in 1954 uit Loosduinen naar Australië emigreerde. Toen hij merkte, dat er in de Australische kleuterscholen geen speelgoed was zoals wij dat in Nederland kennen, toog hij aan het werk om zulk modern speelgoed uit Nederland in te voeren en te trachten bij Australische kleuterscholen ervoor belangstellingen te wekken. Hij deed dit geheel op eigen risico. Het succes was groot: op het ogenblik zijn er meer dan 900 kleuterscholen in de staat Nieuw-Zuid-Wales (ruim 3½ miljoen inwoners), waar de kinderen met het mooie speelgoed hun denkvermogen en opmerkingsgaven kunnen ontwikkelen.

Swaab zal er wel spoedig in slagen om ook kleuterscholen in andere Australische staten voor deze Nederlandse onderwijsmethode te interesseren.

Nederlandse methode voor onderwijs aan doven

Een ander voorbeeld van een Nederlandse onderwijsmethode, die thans ook in Australië wordt toegepast, is die van het onderricht aan het doofstommeninstituut in St. Michielsgestel in Noord-Brabant. Een artikel in de Australische pers over deze onderwijsmethode van pater Van Uden (om door middel van een windorgel dove kinderen te leren spreken) heeft geleid tot een studiereis van een Australische directrice-lerares van een kloosterschool voor dove kinderen in Newcastle in Nieuw Zuid Wales naar Nederland. Zij heeft er de methode van pater Van Uden bestudeerd en deze thans in haar school in Australië ingevoerd.

Nederlandse volksdansen

Een zeer sprekend voorbeeld van de verspreiding van Nederlandse cultuur door individuele immigranten is de activiteit van de Nederlandse volksdansgroep in Sydney, bestaande uit meer dan dertig leden, die in nationaal kostuum (alle elf provincies van Nederland zijn vertegenwoordigd) volksdansen uitvoeren voor liefdadigheidsinstellingen. Dit wordt geheel gratis gedaan. De groep staat onder leiding van dr. Cornelis Wouters, die, ondanks zijn 62 jaren, een bijzondere activiteit ontplooit. Dr. Wouters, die in 1948 naar Australië is geëmigreerd en thans hoofd is van de vertaaldienst van een belangrijke regeringsinstelling in Sydney, trekt er met zijn dansgroep vrijwel elke week op uit om op avondbijeenkomsten of in de weekeinden de volksdansen te leiden.

Hij geeft daarbij in het Engels een toelichting, die de Australiërs een inzicht geeft in de betekenis van de dansen. De kostuums zijn echt (uit Nederland ingevoerd) en door dr. Wouters zelf bekostigd. Ettelijke honderden guldens heeft hij er in de loop van de jaren aan besteed, nu en dan aangevuld met schenkingen, o.a. van het Alg. Ned. Verbond.

Dr. Wouters zal begin van dit jaar een rondreis door Europa maken en in verscheidene universiteitssteden (in Nederland o.a. in Leiden, Utrecht, Groningen en Nijmegen) lezingen houden over Australië en - daar kan men zeker van zijn - ook over de invloed van de Nederlandse cultuur in dit werelddeel.