Neerlandia. Jaargang 63

Zuid-Afrika huldigt twee Vlaamse voormannen

Plechtige ontvangst door de ambassadeur te Brussel

Ten huize van Z.E. Jan R. Jordaan, ambassadeur van de Unie van Zuid-Afrika te Brussel, werden aan Emiel Hullebroeck en Modest Lauwerijs de erepenningen overhandigd van de ‘Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns’ als erkenning van hun ver diensten voor de bevordering van de Afrikaanse taal en cultuur.

Op de ontvangst, waartoe vele vooraanstaande Vlamingen waren uitgenodigd, hield de minister van buitenlandse zaken van de Suidafrikaanse Unie. Z. Exc. Eric H. Louw, een korte en pittige toespraak, waarin hij voor het Afrikaans de aandacht vroeg.

Door toedoen van S.J. du Toit en de Afrikaanse Taalvereniging ontwikkelde het Afrikaans zich van volkstaal tot schrijftaal en kon het, na bij de grondwet van 1910 als officiële taal naast het Engels te zijn erkend, het Nederlands vervangen.

Het levend karakter en het grote uitdrukkingsvermogen van het Afrikaans blijken voldoende uit het feit, dat het eigen woorden heeft gevonden voor moderne begrippen en wetenschappelijke termen, terwijl in het Nederlands hier voor dikwijls Engelse woorden zijn gekomen. In goed Afrikaans is een ‘pin-up-girl’ bijvoorbeeld een ‘prikkelpop’.

De heer Louw dankte tenslotte Emiel Hullebroeck voor het inrichten van zangavonden en voor zijn hulp bij de verspreiding van het Afrikaanse volkslied. Modest Lauwerijs prees hij vooral om zijn lezingen onder de Zuidafrikaanse studenten en om zijn grote genegenheid voor het Afrikaanse taaleigen.

Strijd met de geest

In zijn dankwoord huldigde Hullebroeck de grote zedelijke kracht der jonge Zuidafrikaanse natie. Deze heeft de strijd niet met de wapenen maar met de geest gewonnen. Hij achtte zich gelukkig en fier het zijne tot deze overwinning te hebben kunnen bijdragen en drukte de wens uit, dat de Vlamingen zich zouden spiegelen aan het voorbeeld van Zuid-Afrika om, in een nabije toekomst, al hun rechten te doen erkennen.

Na hem dankte Modest Lauwerijs de beide excellenties voor de onderscheiding, die hem te beurt was gevallen. Hij haalde enkele persoonlijke herinneringen op uit de tijd, toen hij met de Zuidafrikaanse studenten aan de Amsterdamse universiteit de vooroordelen tegen het ontstaan van een nieuwe taal uit de weg poogde te ruimen. Het geestdriftig onthaal, dat hij bij zijn bezoeken in Zuid-Afrika mocht ondervinden, staat hem levendig voor de geest.

Hij was er dan ook van overtuigd, dat het de moeite waard is geweest te strijden voor datgene, wat men ‘die wonder van Afrikaans’ heeft genoemd.

De afdeling Brussel van het Algemeen Nederlands Verbond was bij deze huldiging vertegenwoordigd door haar voorzitter en secretaris: de heren P. Heuvelmans en M. van Gijsegem. Eveneens aanwezig was mr. F. van der Elst, lid van de Belgische Tweede Kamer en afgevaardigde bij het Verbondsbestuur.