De heer P.M. Rampart verlaat onze gelederen
Reeds in het prille voorjaar heeft de heer P.M. Rampart het Verbondsbestuur er van in kennis gesteld, dat hij liefst 30 september, maar in elk geval uiterlijk 31 december van dit jaar, verlangde ontheven te worden van de leiding der afdeling Boekverspreiding van het Algemeen Nederlands Verbond.
Bij zijn optreden werkte de afdeling Boekverspreiding, welke tijdens de oorlogsjaren vrijwel geheel van de buitenwereld was afgesloten, nog lang niet op volle toeren. Toch was juist in die tijden de geestelijke nood onder de landgenoten in het buitenland zeer groot, omdat duizenden volkomen verstoken waren van goede Nederlandse lectuur, om van andere cultuurschatten maar niet te spreken.
Alles moest weer van de grond af worden opgebouwd. Met veel gebieden overzee moest het contact weer worden opgenomen. Door een innige samenwerking tussen de directeur, ir. G. Schutte, en de heer Rampart werd hier prachtig opbouwend werk verricht. Men verkreeg inzicht hoe het best en het vlugst kon worden geholpen; voorts moesten hier te lande alle zeilen worden bijgezet om de totaal uitgeputte boekenvoorraad zo goed mogelijk in de kortste tijd weer aan te vullen.
Met grote liefde voor dit werk en met een zeldzame toewijding heeft de heer Rampart onder moeilijke omstandigheden zijn taak opgenomen. Rustig, zonder enige fanfare, deed hij zijn werk. En er rustte zegen op. De Overheid ging allengs over tot het beschikbaar stellen van flinke geldbedragen. Het Prins Bernhard Fonds, de Stichting Dr. Hendrik Muller's Vaderlandsch Fonds en andere instellingen lieten zich niet onbetuigd.
En hoe staan nú de zaken, nu hij het werk neerlegt?
Nu is het zó, dat de naam van Rampart over de gehele wereld bekend is, van Calgary in West-Canada tot Invercargill aan de zuidelijkste punt van Nieuw Zeeland, en van Stokholm tot aan Kaapstad. Die bekendheid dankt hij niet alleen aan de boekenzendingen, maar ook en vooral aan de uitnemende wijze, waarop hij in zijn briefwisseling met de beheerders van de in het buitenland opgerichte boekerijen de juiste toon wist te treffen, duidelijk begrip toonde voor de noden ginds en heel bijzonder aanvoelde, welke boeken in een bepaalde plaats, een bepaald gebied, het liefst worden gelezen en dus het meest tot hun recht komen. Men mene vooral niet, dat men er met het zenden van een serie boeken is. Men dient de geest van het gros der lezers te proeven en daarmede rekening te houden.
En daar o.a. lag het talent van de heer Rampart.
De heer Rampart bleef altijd bescheiden op de achter grond. Zijn werk en de mensen kwamen op de eerste plaats. Wanneer men al zijn verslagen rustig bestudeert,
Foto: Ben C. Visser
dringt het pas tot ons door welk een prachtig werk er tussen de jaren 1946 en 1958 is verricht.
Het Algemeen Nederlands Verbond is hem veel dank verschuldigd voor al wat hij in de voorbije jaren heeft gedaan voor onze landgenoten in het buitenland. Daarmee heeft hij tevens de zaak van het Verbond zeer bijzonder gediend.
Het Verbondsbestuur, sprekende namens alle leden van het Verbond, hier en overzee, brengt de scheidende leider van de afdeling Boekverspreiding warme hulde voor al zijn toewijding, zijn opbouwende arbeid en de mooie resultaten, die op zijn credit komen.
Er moge één wens aan worden toegevoegd. Moge hij, samen met zijn gezin, nog jaren genieten van zijn zo verdiend ‘otium cum dignitate’.
Wij zijn er van overtuigd, dat hij vol belangstelling de verdere ontwikkeling bij het Verbond en bij de zo lange jaren aan hem toevertrouwde afdeling Boekverspreiding zal blijven volgen.
Heer Rampart, dank, hartelijk dank voor alles !
Auteursrechtelijk beschermd