Neerlandia. Jaargang 62

[p. 10]

Nederlandse vlag verdween in een Australische taxi
(Van onze medewerker in Sydney, Jan D. Rempt)

De Nederlandse Vereniging in Sydney was heel blij toen het Algemeen Nederlands Verbond haar een Nederlandse vlag toezond. Dit is al weer enige maanden geleden; de dansgroep der vereniging maakte er een dankbaar gebruik van bij de opvoering van de folkloristische dansen. Die vlag is echter nu spoorloos. Achtergebleven in een taxi en ondanks herhaalde pogingen om het verloren voorwerp terug te krijgen, is dit nog steeds niet gelukt. Zelfs de Australische dagbladpers heeft er ruchtbaarheid aan gegeven, met het verzoek de vlag terug te brengen. Deze oproep is echter onbeantwoord gebleven. Tegelijk met de Nederlandse vlag is ook de enige Australische vlag, die de volksdansgroep bezat, verdwenen. Een geestdriftige Australiër heeft, nadat hij het dagbladbericht had gelezen, de leider van de dansgroep, dr. Cornelis Wouters, opgebeld, wie hij een nieuwe Australische vlag toezegde. De gever, die onbekend wenste te blijven, betuigde nog zijn spijt, dat hij niet ook een Nederlandse vlag kon aanbieden.

In het gedrang

Dr. Wouters, die lid is van het bestuur van de Good Neighbour Council in Nieuw Zuid-Wales, is gekozen als afgevaardigde - met een vijftal anderen - om de nationale conventie van de Good Neighbour Movement in de federale hoofdstad bij te wonen. Dit is een jaarlijkse bijeenkomst, waarin alle politieke leiders him stem laten horen en afgevaardigden van de Good Neighbour Movement in de verschillende Staten hun verlangens naar voren brengen. Dr. Wouters heeft te kennen gegeven, dat hij het vraagstuk van de burgerschapsrechten voor genaturaliseerde Australiërs ter tafel zal brengen. De regering heeft tot nog toe geen enkele stap ondernomen om die wet te wijzigen en de discriminatie ongedaan te maken. Maar de adviescommissie voor immigranten van een der regeringspartijen heeft die partij al verzocht er bij de minister-president op aan te dringen, elk, ook het geringste, onderscheid in behandeling van genaturaliseer- den uit de wet te doen lichten. Kort geleden heeft dr. Wouters bij een naturalisatie-plechtigheid in Sutherland (N.S.W.) duidelijk gemaakt, dat het veel gesmade artikel 21 uit de Burgerschapswet, welke de genaturaliseerden tot tweede-klas burgers stempelt, ongedaan dient te worden gemaakt.

Feesten aan de lopende band

Kleine kinderen worden groot en ook de Nederlandse verenigingen in Australië beginnen opgeschoten jongens te worden. Na het onlangs gevierde feest ter herdenking van het vijf-jarig bestaan van de Nederlands-Australische vereniging in Illawara (aan de zuidkust van Nieuw Zuid-Wales) heeft thans ook de Australian Dutch League in Perth, de hoofdstad van West-Australië, zijn eerste lustrum gevierd. De Nederlandse Vereniging in Bankstown (N.Z.W.), die zeer veel doet, hoopt tegen het eind van 1958 het vijfjarig bestaan te herdenken en zo zullen er geleidelijk meer volgen. Ook de Nederlandse Vereniging in Sutherland Shire is spoedig aan de beurt. Wie uit ervaring weet hoe moeilijk het is geweest voor sommige verenigingen om, na een periode van bloei, in de daarop gevolgde neergang niet het moede hoofd te laten zinken en de vereniging weer op te heffen, begrijpt welk een vreugde er in de harten van de tegenwoordige bestuurderen oplaait, nu gebleken is, dat de activiteit in de meeste verenigingen groter is geworden dan ooit tevoren. De gestadige toeloop van nieuwe emigranten is daaraan natuurlijk niet vreemd.

De Nederlandse boeken

Vele Nederlandse verenigingen in Australië laten niet na haar dankbaarheid te uiten tegenover het Algemeen Nederlands Verbond, dat boeken ter beschikking heeft gesteld van landgenoten aldaar. In Perth, om maar eens een voorbeeld te noemen, wordt er druk gebruik van gemaakt. De secretaris van de Dutch Australian League in Perth, de heer J.J.M. Bazen, deelde mij mede, dat, dank zij ‘de prachtige giften van het A.N.V. en van het Rode Kruis hun bibliotheek met ongeveer 6000 boeken werd uitgebreid, waarvoor zij die organisaties zeer erkentelijk zijn.

Perth is, evenals de meeste Australische steden, zeer uitgestrekt en de vereniging heeft daarom verschillende onder-afdelingen gesticht in de afgelegen randgemeenten. Daar zijn ook weer contactadressen, waar men boeken kan lenen. Zo zijn er boekencentra in Tuart Hill, Belmont, Kenwick en Medina. Ook in Bankstown, aan het andere eind van Australië, wordt druk gebruik gemaakt van de gelegenheid Nederlandse boeken te lenen en te lezen. In kleine plaatsen zijn de boeken in beheer bij de leden der verenigingen, die zich bereid hebben verklaard er hun tijd aan te besteden en de verantwoordelijkheid te dragen. In Sydney zijn de boeken ondergebracht bij de Fuller Foreign Language Library, waar enkele dagen per week, gedurende enkele uren, een Nederlandse dame zich vrijwillig ter beschikking heeft gesteld om Nederlanders van dienst te zijn bij het uitzoeken van Nederlandse lectuur.

Jeugd en Sint Nikolaas

Sinterklaas heeft het nog al moeilijk in Australië. In Perth is gebleken, dat vele kinderen zelfs vreemd staan tegenover dit huiselijk feest. Het bestuur der Nederlandse Vereniging zei, dat de kinderen meestal de liedjes niet meer kennen en ook de sfeer voelen ze niet meer aan. Daarom besloot het bestuur dit jaar geen kinderfeest te houden, maar wel een Sint Nikolaas- feest voor de ouderen. Het volgend jaar zou dan kunnen worden geprobeerd weer een feest voor de jeugd te organiseren.

Gelukkig zijn er in andere plaatsen wèl kinderfeesten gehouden, maar de sfeer was daarbij toch ook anders dan in het moederland, al ware het alleen maar vanwege de temperatuur, die hier zo om en bij de 90 en 100 graden ligt. In Canberra, de hoofdstad van Australië, werd niet alleen een Sinterklaasoptocht door de stad gehouden, maar - en dit wijkt wel heel erg af van de Nederlandse wijze van feestvieren - er werd ook een sportdag georganiseerd voor de kinderen, met o.a. kangoeroe-lopen voor meisjes en zaklopen voor jongens.

In Collaroy hield de Nederlandse Vereniging Neerlandia een dansavond met Sint Nikolaas op bezoek. Er werd een toneelspel opgevoerd, dat geen enkel verband hield met de Goed Heilig Man en er werd gedanst, maar elke dame was verplicht een verrassing voor een dame mee te brengen en elke heer een verrassing voor een heer. De prijs er van mocht niet meer dan ongeveer een daalder zijn. Men deed werkelijk zijn best het Sint Nikolaasfeest te vieren.

In Wollongong (N.Z.W.) is eveneens feest gevierd door de kinderen.

Hieruit blijkt wel, dat toch het Sint Nicolaasfeest nog een feest voor de massa is.^*)

*) In Nederland bestaat sedert enkele jaren een comité, dat gezorgd heeft voor grammofoonplaatjes met St. Nikolaasliedjes, voor liederenboekjes, patronen voor costumes voor Sint en Piet, recepten voor Sint Nikolaasversnaperingen enz.
Nederlandse verenigingen in het buitenlandt: wendt U terzake tot het Verbond, dat alle gewenste inlichtingen kan geven.