Indonesië
Centrale Boekerij Indonesië
In ‘Vorming buiten Schoolverband’, Documentatieblad uitgegeven door het Ministerre van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen, Jaargang 3, no. 3, lezen we op blz. 248:
Het Hoofd van de Centrale Boekerij Indonesië geeft in ‘Bibliotheekleven’ van Augustus 1949 een schematisch overzicht van het werk van deze centrale. Opgericht in 1945 in samenwerking met de Regeringsvoorlichtingdienst en het Rode Kruis had deze centrale aanvankelijk tot doel:
1.Het veiligstellen van in opslagplaatsen, verlaten kampen, enz. aangetroffen boeken; |
2.Het inrichten van bibliotheekjes om tegemoet te komen aan de enorme lectuurbehoefte van de naoorlogse mens, die jaren afgesloten van de buitenwereld in de kampen had geleefd. |
In 1948 kwam de centrale als zelfstandige dienst, dus losgemaakt van de Welfare bij het Departement van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen en werd getracht een net van openbare leeszalen en bibliotheken op te bouwen. Als tegenwoordige taak van de C.B.I. op kan worden aangegeven:
1.Inspectie van- en advies aan alle O.L.B.-en in Indonesië. |
2.Voorlichting en instructie. |
3.Centrale aanschaffing van boeken en tijdschriften uit het buitenland en distributie daarvan. |
4.Het contact met de bibilotheekwereld in binnenen buitenland. |
5.Het voorbereiden van een bibliotheek-opleiding in Indonesië. |
6.Het uitgeven van een vakblad voor de werkers in de bibliotheken. |
De C.B.I. wil in alle hoofdplaatsen O.L.B.-en met filialen oprichten en van daaruit kleinere bibliotheken van boeken voorzien. Op het ogenblik zijn in de gezamenlijke bibliotheken opgenomen circa 275.000 boeken, terwij1 het totaal aantal leden ca. 15.000 bedraagt. Door de C.B.I. werden in 1948 ca. 97.000 boeken en 474.234 tijdschriften verzonden. De behuizing van de biblotheken is nog zeer slecht, specifiek bibliotheekmeubilair ont breekt nog geheel en tot eigen transportmiddelen heeft men het nog niet kunnen brengen. Zelfs de C.B.I. heeft nog geen eigen auto.