Neerlandia. Jaargang 38

De Spelling-Marchant in Vlaanderen.

In een Noord-Nederlandsch blad¹⁾ kon men, een paar weken geleden, het volgende lezen betreffende de wijze waarop over de toepassing van de spelling-Marchant, in Vlaanderen, wordt geoordeeld:

‘Van de toepassing van de spelling-Marchant valt, in Vlaanderen, nog zoo goed als niets te merken. Eenige ‘vereenvoudigers’, die vroeger al de Kollewijnsche spelling aankleelden, blijken ze weliswaar te hebben overgenomen, maar slechts bij hooge zeldzaamheid, en dan nog alleen maar in sommige maand- en weekbladen valt daarvan, sporadisch, iets te zien. Al de Vlaamsche dagbladen verschijnen nog steeds uitsluitend in de gewone spelling. Sommige ruim verspreide couranten als Het Laatste Nieuws, De Standaard, Het Nieuwsblad, enz. hebben zich uitdrukkelijk tegen de spelling-Marchant verklaard. De meer dan 100.000 leden tellende Vlaamsche Toeristenbond deelt, in zijn halfmaandelijksch orgaan ‘Toerisme’, zijn standpunt ten aanzien van deze ‘brandend actueele kwestie’ mee. ‘Wij verlangen, aldus de redactie van Toerisme, in de allereerste plaats spellingeenheid tusschen Noord en Zuid en willen daartoe alles bijdragen wat in onze macht ligt. Natuurlijk mogen we hierin niet op de regeeringsmaatregelen vooruitloopen. Dit zou slechts verwarring in eigen land bevorderen. Maar we zullen met overtuiging de zgn. spelling-Marchant toepassen, vanaf het oogenblik dat ze in België officieel wordt erkend. Hoewel we deze vereenvoudiging niet logisch genoeg doorgevoerd achten, beschouwen we ze toch als een stap vooruit. Terwijl de officieele spelling van den V.T.B. dus, in afwachting, ‘De Vries en Te Winkel’ blijft, zullen we bijdragen, behoorlijk in ‘Marchant’ gesteld, niet weren’.

Velen, in Vlaanderen, oordeelen bovendien dat men minder van een spellingcrisis in Nederland dan wel van een spraakleercrisis zou dienen te spreken. Met de verbuigingsuitgangen heeft men in Vlaanderen alleen moeite

1) Nieuwe Rotterd. Courant, 13 Nov. 1934, Ochtendblad.

[p. 182]

in dien zin dat ze te veel en soms wel eens ten onpas worden aangewend. Ook wij staan op het standpunt dat, vóór alles, de spellingeenheid tusschen Noord en Zuid moet behouden blijven en dat deze eenheid wel eenige offers waard is. Maar men moet, in het Noorden, zien te voorkomen dat Vlaanderen den indruk zou opdoen, in dit gemeenschappelijk belang, geen medezeggenschap te hebben gehad.