Neerlandia. Jaargang 34

Onjuiste inlichting en verkeerde raad.

In den tienden druk van Allert de Langes Gids voor Brussel, Antwerpen en Ostende (lees Oostende) lezen we op blz. 5:

‘Ofschoon Brussel tot het Vlaamsche gedeelte van België wordt gerekend, wordt bijna overal Fransch gesproken.

Men hoort nu en dan door de mindere bevolking en in de buitenwijken Vlaamsch klappen, doch dit is een bijna onverstaanbaar patois.’

Deze inlichting, die van een betreurenswaardige onbekendheid met de huidige taaltoestanden in Vlaamsch België getuigt, is misschien het gevolg van het klakkeloos overnemen uit vorige drukken.

[p. 156]

Onze ervaring en die van vele reizigers is, dat men de laatste jaren te Brussel in hotels en winkels, en in het verkeer, bijna overal met Nederlandsch terecht kan en dat ook veel hoort spreken. De Vlaamsche Brusselaar, die zijn dialect spreekt, staat gelijk met de Amsterdammer en Rotterdammer, die zijn stadsdialect pleegt te gebruiken. Dat is nog geen reden voor Nederlandsch sprekenden om Fransch te gaan praten.

De oorzaak van den raad, die aan deze verkeerde inlichting wordt vastgekoppeld, zit in den staart van het bericht, dat besluit met dezen wenk:

‘Het is daarom aanbevelenswaardig U van een goeden Franschen Conversatie-Gids te voorzien en een der besten is: ‘Mijn Fransche Reisgezel.’

Uitgever is...... Allert de Lange.

Onze raad is en blijft: Houd de Nederlandsche taal in Vlaamsch België hoog!

Voor het oordeel van een Zuidafrikaner over het gebruik van Nederlandsch in België, verwijzen wij naar blz. 166.