Nederlandsche aankondigingen in Vlaanderen.
Niet voor de eerste maal wordt in Neerlandia, en ook buiten ons Verbond, gewezen op het kwaad, dat handelaars en nijverheidslieden, zoo Vlamingen als Noord-Nederlanders, zich zelf berokkenen door het gebruiken van de Fransche taal voor de bekendmaking en verspreiding van hunne voortbrengselen in het Vlaamsche land, hetwelk, men vergeet het wel eens, meer dan drie millioen geheel Fransch onkundige inwoners telt. De tweetaligen, ook te Brussel en omstreken, kennen verder niet alleen allen Vlaamsch (Nederlandsch), maar zijn, op enkele zeldzame uitzonderingen na, geboren Vlamingen en, in overwegend getal, stambewuste menschen, die de voorkeur geven aan de waren van in het Nederlandsch adverteerende firma's. Dit mocht vóór een paar maanden een der groote Antwerpsche warenhuizen op practische wijze ondervinden. Tot dusver zond deze firma aan hare klanten uitsluitend Fransche catalogi en reclamebiljetten en adverteerde zij in dag- en weekbladen enkel en alleen in de Fransche taal. Ze zond aan hare koopers een rondzendbrief, waarin gevraagd werd, in Welke taal zij, in de toekomst, deze aankondigingen wenschen te ontvangen. Ongeveer tachtig ten honderd der ingekomen antwoorden luidden ten gunste van het Nederlandsch en dit trots het feit, dat dit warenhuis vele gegoede heeren en dames, die in de groote Vlaamsche steden het franskiljonisme nog niet hebben afgezworen, onder zijn klanten telt. Een gelijksoortig referendum onder de heele Vlaamsche bevolking gehouden zou zonder twijfel nog tot een heel wat hooger procent ten gunste van onze taal leiden.
Al wie in het Vlaamsche land handel drijft, hale zijn voordeel uit deze les, welke duidelijk genoeg aantoont, op welke wijze in dit deel van ons stamgebied moet worden geadverteerd, om het ware kooperspubliek te bereiken.
Leden, werft Leden!
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd