Met Dietsch de Wereld door.
Het Engelsch wordt als wereldtaal druk geprezen, en velen in Zuid-Afrika - en elders - verbeelden zich, dat Engelsch spreken toch maar je ware is. Een medewerker van ‘Die Burger’ vertelt, dat hij echter eenigen tijd geleden op een rondreis in Europa gemerkt heeft, dat men met Engelsch toch niet overal voortkomt. O.a. kon hij te Brussel herhaaldelijk met zijn Afrikaansch goed opschieten en in Parijs heeft zijn taal hem behoed voor een pijnlijken nacht met knagenden honger.
Met een reisgenoote kwam hij 's avonds laat uit België te Parijs aan, flink hongerig en met slechts een paar pennies aan Fransch geld en voor eenige ponden sterling waarde aan Belgisch geld. Daar niemand dit wilde aannemen, besloot hij om maar voor
‘die paar pennies 'n broodjie en 'n paar van die lekker huisies kaas wat 'n mens in sulke ronde dosies kry, te koop en ons daarmee vir die nag tevrede te stel.
‘Na lank soek, - zoo gaat hij voort - kom ons eindelik by 'n kaaswinkeltjie aan en die eerste wat ons natuurlik die vroutjie agter die toonbank vra, is: ‘Parlez vous Anglais’, om maar weer, soos so baie keer op ons reis, teleurgestel te word. Met 'n ‘Non, Non, Madame.’ Onderwyl ons al ons kragte inspan om haar te laat verstaan wat ons eintlik wil hê, hoor ek so'n klankie wat vir my na Duits klink en ek vra vol verwagting: ‘Sprechen Sie Deutsch?’ ‘Nee... is Belgs... praat Vlaams’, mompel sy. ‘O, nou ja’, sê ek vol vreugde, ‘dan sal ons mekaar goed verstaan.’ Sy kry toe somar 'n vriendeliker lig op haar gelaat en na 'n interessante onderhoud - ons in Afrikaans, sy in Vlaams - het ons hoogs tevrede met ‘'n ganse doos kaas’, soos sy dit genoem het, huis-toe gestap. Dit het lekker gesmaak!
Heel veel Nederlanders schudden het taalstof van hun voeten, zoodra zij over de grens zijn. Ze hebben er geen begrip van, hoe dikwijls in de verste uithoeken der wereld Dietsch begrepen wordt.