Nederland.
Herman Gorter. †
Aan Herman Gorter heeft Groot-Nederland meer te danken, dan het vermoedelijk beseft. Hij was een van die bijzondere geesten, welke de wereld, terwille van haar stoffelijke bezorgdheden, niet kan aanvaarden; kert voor zijn verscheiden heeft hij gezegd, dat hij van de menschheid niets meer te hopen had en zijn verschijning in het tijdelijke werd hiermede in droeve juistheid aangegeven. Maar aan zijn blijvende beteekenis voor de letterkunde, voor het geestelijke leven van ons volk, onzen stam werd aldus onrecht gedaan. Gorter zal voor Groot-Nederland ten eeuwigen dage blijven een onzer zeldzame herauten van vernieuwing, vertegenwoordiger van het persoonlijke, spontane, tegenover overlevering en navolging. Daardoor is zijn Mei onsterfelijk, daardoor zullen vele zijner gedichten hun waarde behouden voer onze beschaving, onze taal.
Een groot gevoel van barmhartigheid en mededoogen heeft Gorter, naar wij het zien, in de politiek verstrikt. Maar ook daar hebben zijn groote gaven hem gezag verwerven; de invloed zijner verhandelingen over het Marxisme en historisch-materialisme bij de socialistische jeugd in Vlaanderen wordt door de Vlaamsche pers erkend.
Op zulke mannen, ook al wijken hun inzichten nog zoo ver van de onze af, mogen alle Nederlanders trotsch zijn.