zonder dit bij uitstek Nederlandsche feest mogelijk gemaakt werd.
De menschen, die op den bewusten dag de zaal binnenstroomden, konden om te beginnen genieten bij het gezicht der keurig aangerichte tafels met geschenken, die door welwillende dames- en heerenleden der vereeniging in orde gebracht waren. Later op den middag werd de aantrekkelijkheid voor deze toeschouwers natuurlijk verhoogd door de allerwege van vreugde stralende kindergezichten.
De voorzitter, de heer Van Engelshoven, heette de aanwezigen hartelijk welkom. Selma Goecker droeg daarna op voortreffelijke wijze een proloog voor, welke gevolgd werd door een St. Nikolaasstukje, waarmede de regisseur, de heer L. Jansen, en de jeugdige spelertjes alle eer inlegden. Intusschen had het Nederlandsche mannenkoor verdienstelijk eenige Nederlandsche liederen ten beste gegeven.
Nederlandsch Sint-Nikolaasfeest te Essen.
Hierop volgde het lang verbeide oogenblik. Sinterklaas, wiens rol door den Consulaatssecretaris Schwering op even komische als uitnemende wijze vervuld werd, deed met zijn stoet zijn intrede. Consul Schmid sprak vervolgens eenige hartelijke woorden tot de kinderen, waarbij hij er hen vooral op wees, onze taal te onderhouden. Henkie Schmid gaf - begeleid door zijn zusje Doortje en hun leeraar, den concertmeester F. Hetzel - een vioolsolo ten beste, waarmede hij een verdiend succes oogstte.
Het spreekt vanzelf, dat Sinterklaas niet vertrekken kon, zonder eenige opwekkende en vermanende woorden gesproken te hebben. Hij werd hartelijk door zijn jeugdige vrienden uitgeleide gedaan.
Het hoogtepunt van den avond kwam echter nog; de door deskundigen op dat gebied gekochte geschenken werden onder de kinderen verdeeld; van boven gezien deed dit tafereel veel denken aan ‘het gestoorde mierennest’.
Ten slotte zij nog vermeld, dat tal van autoriteiten door hun aanwezigheid den luister van het feest verhoogden; behalve Consul Schmid kon men o.a. opmerken de H.H. Barciszewski en Edwards respectievelijk den Poolschen consul en den Britschen vice-consul met hun personeel, eenige officieren der controle-commissie, de vertegenwoordigers der stedelijke en politieautoriteiten en niet te vergeten Mej. Van Heusden, de tweede secretaresse van het Comité voor Ned. kinderen in den Vreemde.