Neerlandia. Jaargang 25

Een Nederlandsche Dag in Duitschland.

De bond van Nederlandsche Vereenigingen in Westelijk Duitschland heeft op Zondag 28 Augustus j.l. een Nederlandschen Dag gehouden in het schilderachtig gelegen Nierenhof bij Essen. De dag was in de eerste plaats gewijd aan de viering van den verjaardag van H.M. de Koningin. De banden, die op het Nederlandsche Congres te Essen den 7den Augustus met het A.N.V. zijn aangeknoopt, blijken van goed materiaal te zijn, want de Bond had aan het Hoofdbestuur te Dordt verzocht, een spreker uit te zenden, die op dien dag de feestrede zou houden. Het Dag. Bestuur noodigde hiertoe Kapitein Oudendijk uit, die zich onmiddellijk bereid verklaarde.

Het is een mooie dag geweest: het weer was mooi en de stemming der vele honderden Nederlandsche mannen en vrouwen van alle standen, die uit verschillende steden waren samengekomen, was ook mooi.

Na een gezellig onderling verkeer gedurende den vooren namiddag volgde een avond met een Nederlandsch programma. De voorzitter, de heer Horst, heette de aanwezigen welkom en gaf zijn groote vreugde te kennen over het feit, dat het A.N.V. door het uitzenden van een spreker toont, de nationale opleving van de vele Nederlanders in Duitschland krachtig te willen bevorderen. Ook wees hij met dankbaarheid op de aanwezigheid van de Consuls uit Essen, Kleef en Keulen, de heeren Schmid, Herdtmann en Nieuwkamp

De voorzitter van het Eere-Comité, de heer Schmid, wijdde eenige zeer waardeerende woorden aan het werk van den Bond der Nederlandsche Vereenigingen in Westelijk Duitschland, die nu was opgegaan in den grooten Bond, welke den 7den Augustus was opgericht. Hij wekte de aanwezigen op om de beweging te blijven steunen en beval in het bijzonder de Post van Holland sterk in den geldelijken steun der Nederlanders aan; men make in ruimen kring propaganda voor dat blad!

De feestrede van Kapitein Oudendijk had tot motto het bekende gedicht van Jacob van Maerlant over vaderlandsliefde:

Owi, here God, hoe macht syn
Dat elken minsce int herte sijn
So soete dunct sijns selves lant?

Dit uitwerkende, liet spreker vooral uitkomen, wat ons land en volk in de wereld beteekenen en hoe goed het is, dat ook in den vreemde een Nederlander Nederlander blijft. Spreker eindigde zijn rede aldus:

Dames en Heeren. Deze bijeenkomst geldt in de eerste plaats de viering van den verjaardag van het Hoofd van den Nederlandschen Staat, van H.M. Koningin Wilhelmina.

Ik heb gemeend op dezen dag geen betere feestrede te kunnen houden dan een, waarin ik opwek tot liefde voor het land en het volk, waarover Zij regeert.

In de bange jaren, die achter ons liggen, die jaren van hoop en vrees, van geestelijken opstand tegen ondergaan onrecht, heeft Koningin Wilhelmina als een trouwe Landsmoeder te midden van haar volk gestaan en de woorden, die in het Wilhelmuslied haar grooten Voorvader in den mond werden gelegd, zweefden door het land:

Niets doet mij meer erbarmen

In mijnen tegenspoed

Dan dat men ziet verarmen

Des Koninks land en goed.

Als ik daaraan gedenke,

Mijn edel hart dat bloedt

En toen de oorlogsjaren voorbij waren en overal de menschheid met onstuimigheid vroeg: wat nu?, was het toen niet alsof van den troon, waar een Oranjevorstin zat, die geruststellende vertrouwenwekkende woorden klonken, die Vondel in de versmaat van het Wilhelmus door Frederik Hendrik tot het Nederlandsche Volk liet spreken:

[p. 131]

 

's Lands rechten en vrijheden

 

Ik helpen zal in zwang,

 

In geen vereende steden

 

Gewetens felle dwang

 

Of tyranije lijen;

 

Ik wensch de goê gemeent

 

En trouwe burgerije

 

Door liefd' te zien vereend....

Moge H.M. de Koningin nog lang regeeren over een edel, trouw, deugdzaam, zelfbewust volk... Leve Koningin Wilhelmina!!!!!

Op voorstel van den voorzitter werd toen onder luide toejuiching der vergadering een telegram van hulde aan H.M. de Koningin gezonden.

De redevoeringen werden afgewisseld door muziek en zang.¹⁾ waarbij o.a. het nog jeugdige Nederlandsche Mannenkoor uit Essen zich zeer verdienstelijk maakte.... en natuurlijk werd het feest besloten met een dans.

Het was een mooie dag! Mogen er meer zoo volgen.

1) Men heeft in Duitschland groote behoefte aan Nederlandsche liederenbundels.