Neerlandia. Jaargang 25

Vlaanderen

Vlaamsch Zelfbewustzijn.¹⁾

Alhoewel wat laat, heeft het toch nog zijn belang aan te stippen, hoe overal in den loop van de maand Juli, tusschen den 10^en en den 18^en de Guldensporenfeesten gevierd werden. Geen stad of dorp hoe klein ook liet zich onbetuigd en overal werd uiting gegeven van Vlaamsch voelen en Vlaamsch willen. Geen enkele wanklank kwam die feestviering, die uiting van Vlaamsche kracht en Vlaamschen wil, verstoren.

Wat ons vooral moet verheugen is de eensgezindheid, waarmede men overal te werk ging. Voor het eerst sinds den wapenstilstand stonden weer alle Vlamingen, tot welke partij of schakeering ook behoorend, in het gelid met denzelfden wil, gehoor gevend aan de stem van hun hart en hun geweten en aan niets anders.

Dat kwam vooral uit te Antwerpen, waar allen: Fronters, Katholieke, sociaal-democratische en liberale Vlamingen eendrachtig betoogden. Nooit was zulk schouwspel in de Scheldestad te zien en we mogen voor de toekomst dan ook het beste verhopen. Zooals het te Antwerpen was, gebeurde het ook in alle andere plaatsen naar verhouding.

1) Omstandigheden buiten mijn wil weerhielden mij de vorige maand, zoodat de Vlaamsche kroniek niet kon verschijnen.
Gaarne had ik nochtans van de gelegenheid gebruik gemaakt om te antwoorden op een paar artikels naar aanleiding van mijn laatste kroniek ‘Eendracht’ verschenen. Bij gelegenheid komen wij er op terug om verkeerd begrijpen te voorkomen. Intusschen werkt de tijd voor ons en eendracht komt er ondanks alles.