Neerlandia. Jaargang 23

Thé mondain bij....

Ik heb er al eens op gewezen, hoe vooral uit de modeberichten in de bladen blijkt, dat de verfransching van onze taal in hooge mate bij de dames in den smaak valt. Enny Reigersberch maakt het weer erg bont in een opstel in Het Vaderland over een ‘Thé mondain’. Ik ontleen er eenige zinnen en uitdrukkingen aan... och, mocht het zijn als afschrikwekkende voorbeelden!

‘Algemeen gelooft men, dat de mode der mondaine thés het eerst in Frankrijk werd gelanceerd; toch is dit niet zoo; zij werden gecreëerd door een lady der hooge Engelsche aristocratie...................................... met een gracieusen bloemen-groet.... de frêle figuurtjes der mannequins.... souplesse...

[p. 54]

De mode heeft dit seizoen een zeer jeugdige allure, en nooit was het woord petite robe van beter zin dan thans... exquise coupe...

Het demi-saison, het tusschenstadium van winter naar zomer, is vooral de tijd der robes tailleur. En tailleurs kregen wij te zien in rijke verscheidenheid, in geheel aparte genres, even chic als charmant..... zoo had een robe d'après midi als éénig ornament een smal turquoise lintje aan de taille, en hetzelfde lintje om de polsjes gestrikt, en het was ravissant’.

Wat een taal; om wee van te worden!

K.E.O.