Nederlandsch leven in Zuid-Afrika.
Uit een brief van mevrouw Deys - Draayer, de ijverige secretaresse der Afdeeling Johannesburg, blijkt dat de Zuid-Afr. Vrouwen Federatie den 3den Mei een ‘Konsert en Opvoering’ te Braamfontein heelt gegeven ten behoeve van armen en weezen.
Zij zegt daaromtrent: ‘Verscheidene zangnummers werden er gegeven, jammer dat het alles Engelsch was. Het eenige Hollandsch is door mij gezongen, maar ik mag hopen, dat het voor de taal goed is geweest, want een paar van de jonge dames die zongen, kwamen mij vragen of ik hen een paar Hollandsche titels kon opgeven. Een volgende maal hopen wij dat het dus meer Holiandsch zal zijn. Na afloop was er een klein tooneelstukje in het Afrikaansch. Daar ik dien zelfden avond ook op een concert van de Nederlandsche Vereeniging moest zingen, kon ik hierbij niet tegenwoordig zijn. Dr. F.E.T. Krause heeft de openingsrede gehouden.’
Ter gelegenheid van Prinses Juliana's derden verjaardag gaf de Nederlandsche Vereeniging te Johannesburg een concert.
De zaal was tamelijk goed bezet. De uitvoerders waren voor het meerendeel Hollanders. Ds L. Brandt de voorzitter van de Nederlandsche Vereeniging hield een warme nationale openingsrede en het concert sloot met het zingen van onze Volksliederen.
Verder schrijft mevrouw Deys - Draayer over den ‘werkelijk zeer belangrijken avond’ der Unie Debatvereeniging te Fordsburg, die op ‘zeer verdienstelijke wijze’ het tooneelstuk ‘De Familie Saak’ van Langenhoven ten tooneele bracht. De heer W.N. van Heerden en de dames Van Heerden, S. Brink en W. van Niekerk, hebben alle eer van hun werk. Van allen trof de duidelijke uitspraak.
‘Deze Debat Vereeniging is de eenige Hollandsche Vereeniging op dit gebied aan den Witwatersrand. Zij telt op het oogenblik 60 leden, dames en heeren. Een bewijs dat deze vereeniging op vasten grond staat is het zeker als men nagaat dat zij de eenige overgebleven vereeniging is die werkt voor en in de Hollandsche taal. Wij wenschen deze vereeniging alles goeds toe, en hopen dat zij zal blijven voortgaan. Dan zal zij er zeker toe medewerken onze geliefde taal te helpen bevorderen en versterken’
Uit toegezonden poststukken en spoorwegtarieven blijkt, dat ‘we vooruit gaan’. Langzamerhand worden alle documenten van het Post- en Telegraaf Departement in beide talen gedrukt en dus worden de Hollandsche taalrechten geëerbiedigd. Ook de goevernementsspoorwegen beginnen het belang hiervan in te zien, ofschoon het slechte Hollandsch nog geen hoogen dunk geeft van de vertalers aan wien het opstellen wordt opgedragen.
De wekelijksche mededeeling omtrent de aankomst van de ‘mail’, die vroeger in het postkantoor te Johannesburg alleen in het Engelsch stond aangegeven, wordt sedert kort in de beide talen kenbaar gemaakt.
Alles wijst dus op vooruitgang!