Een anglicisme.
Erger misschien dan het misbruik van vreemde woorden is het misvormen van de eigen taal naar vreemden trant.
Zoo leest men tegenwoordig telkens: de Holland-België (voetbal-) wedstrijd, de Nederland-Engeland wedstrijd, de Londen-Brighton spoorweg, de Holland-Amerika Lijn, en een heele reeks andere uitdrukkingen van dien aard meer.
Maar het is duidelijk, dat dat geen Nederlandsch is. Men moet zeggen: de wedstrijd Nederland-Engeland (bij afkorting voor: de wedstrijd tusschen Nederland en Engeland) of de Nederlandsch-Engelsche wedstrijd, gelijk wij spreken van den Fransch-Duitschen oorlog, en niet van den Frankrijk-Duitschland oorlog.
Zoo dient men ook te spreken van de lijn Londen-Brighton, gelijk wij spreken van de lijn Leiden-Woerden, en niet de Leiden-Woerden lijn.
Zoo heette ook de Holland Amerika Lijn in den tijd, toen haar bestuurders, naar 't schijnt, meer om zuivere taal gaven, de Nederlandsch-Amerikaansche Stoomvaart-Maatschappij. Wilden zij een korter naam, waarom dan niet de Hollandsch-Amerikaansche Lijn of desnoods de Lijn Holland-Amerika? Zoo zou zij hier kunnen heeten en aan den overkant van den Oceaan de Holland-America Line.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd