Zich zelf wegcijferen.
Dit is een kunst waarin de Nederlanders van den tegenwoordigen tijd het ver gebracht hebben, al is er gelukkig verbetering op te merken sedert de oprichting van het A.N.V.
Bij den zwaren mist van 23 Januari l.l. werden 23 passagiers van de Amsterdam gered door den Noorschen schoener Songa. Ter herinnering boden zij aan den gezaghebber een theeservies met blad aan, waarop gegraveerd stond:
‘From the Survivors of the s.s. Amsterdam. In grateful remembrance of kindness shown to them by Captain Johan Erlang on s.s. Songa 22-24 January 1908’.
Als er eens gestaan had:
‘Van de geredden van het s.s. Amsterdam. In dankbare herinnering aan de vriendelijkheid hun betoond door den gezagvoerder Johan Erlang op het s.s. Songa 22-24 Januari 1908, denkt men dan, dat een Noor, dus iemand behoorende tot een ander Germaansch volk, daar niets van zou begrepen hebben? Hij zou het ongetwijfeld in hoofdzaak begrepen hebben, en het zeker eigenaardiger en waardiger gevonden hebben dan van 23 Nederlanders een Engelsche hulde te ontvangen.
Er zijn nog vele vreemdelingen, die niet weten dat ons volk een eigen taal heeft. Door te handelen als deze 23 Nederlanders verspreidt men zeker geen betere begrippen.
In den tijd van het Gemeenebest schreven wij overal in het Nederlandsch heen; en de ontvangers van de brieven zorgden wel, dat ze die verstonden.