Allerlei en mededeelingen.
Holland op zijn best.
In het Groene Weekblad heeft Carel Scharten verteld van zijn verblijf aan het meer van Lugano en zijn ontmoeting met ‘een intelligente Duitsche vrouw’ die zou zingen bij de piano, waarbij de ook in Holland afgelamenteerde ‘Liederschatz’ lag.
- ‘U hebt prachtige volksliederen!’ zei ze dan.
En als ik verwonderd opkeek:
‘De liederen van Valeer, “Berg-op-Zoom”, “Klage”, zooveel...’
- ‘Hoe kent u die?’
- ‘Hoe ik die ken? Ieder Duitsch kind kent ze, ten minste in de streek waar ik gewoond heb... Wij zongen ze, bij ons in Osnabrück, op school, met driestemmig koor. Verscheidene... Verrukkelijke dingen zijn 't, zoo eenvoudig, zoo sterk, zoo waarlijk grootsch. Wij kinderen begrepen dat al heel goed! Die altniederländischen Volkslieder zongen wij 't liefst, in de hoogste klasse - “mit Begeisterung” lachte ze, even beschaamd, maar ik zag aan haar oogen en aan haar blos, hóe 't twaalfjarig kind die heftige geuzenzangen gevoeld had’.