Neerlandia. Jaargang 11

De Ruyter gevierd te Stellenbosch.

De driehonderdste geboortedag van De Ruijter is te Stellenbosch niet onopgemerkt voorbijgegaan.

Op den 22 Maart vereenigde Prof. Dr. E.C. Godée-Molsbergen ten zijnen huize ‘Oversee’ een zestigtal gasten, waaronder de meeste van de voorname ingezetenen. Niet alleen Nederlanders en Afrikaanders, maar ook de andere nationaliteiten, Engelschen, Schotten, Duitschers enz., waren vertegenwoordigd. Prof. Dr. W.J. Viljoen hield in het Nederlandsch eene korte, toepasselijke rede op De Ruijter en er werd gedronken op de gezondheid van gastheer en gastvrouw, en op het verre Nederland.

De officieele viering ging uit van de Afdeeling van het Algemeen Nederlandsch Verbond, en had plaats op 25 Maart. De voorzitter der Afdeeling, Dr. W.J. Viljoen zat voor en de volgende punten stonden op het programma:

1.	Toespraak van den Eere-Voorzitter, Prof. P.J.G. de Vos;
2.	Een oud Nederlandsch lied, gezongen door dubbel kwartet: ‘Schoon lieveken, waar waarde gij den eersten meiennacht?’
3.	Rede van Prof. Dr. E.C. Godée-Molsbergen;
4.	Het lied van Bergen-op-Zoom, gezongen door mevr. Godée-Molsbergen en den heer W. Meulman;
5.	Een tooneel uit Schimmels ‘Nederland en Oranje’, de verzoening van De Ruijter en Tromp, voorgedragen door studenten van de theologische Kweekschool en van het Victoria College;
6.	Een vioolstuk van Hejre Kati, door Fräulein Veit;
7.	Dubbel kwartet: ‘De nacht verdwijnt’.

Prof. de Vos zette in korte woorden aan het talrijk opgekomen publiek het doel uiteen van het A.N.V. Hij sprak met warmte en overtuiging over het vele goede, dat Nederland voor Zuid-Afrika heeft gedaan, voor, gedurende en na den laatsten oorlog, en dat het thans nog voortgaat te doen. Het was voor de aanwezige Nederlanders zeer verkwikkelijk aldus een waardigen Afrikaander te hooren spreken tot mede-Afrikaanders over het oude Vaderland; vooral in een tijd als dezen, waar de politiek van vergeten en vergeven, en van toenadering tusschen de twee blanke rassen van Zuid-Afrika geheel het openbare leven schijnt te beheerschen.

[p. 94]

Dr. Godée-Molsbergen sprak over De Ruijter als mensch. Zijn lange en roemrijke loopbaan als zeevoogd werd niet geschetst; maar zijne uitstekende zedelijke eigenschappen werden op treffende en boeiende wijze in het licht gesteld. Deze rede werd met de meeste belangstelling aangehoord en zal in het maandblad De Unie worden afgedrukt.

Ook de muzikale en dramatische gedeelten van het programma werden op warme toejuichingen onthaald. De oude Nederlandsche liederen naar de bewerking van Fl. van Duyse, die men in Zuid-Afrika zoo zelden te hooren krijgt, schenen buitengewoon in den smaak van het publiek te vallen, en het eerste moest zelfs geheel herhaald worden. De Nederlandsche muziek is over het algemeen niet populair in Zuid-Afrika; doch er is hier weer eens te meer bewezen, dat onbekendheid alleen daarvan de oorzaak is.

Het mooie vioolstuk van Hejre Kati werd op daverend handgeklap onthaald.

Iedereen is het er over eens, dat het feest van 25, zoowel als dat van 22 Maart een volslagen succes is geweest. Alles was uitmuntend voorbereid en geregeld door Dr. en mevr. E.C. Godée-Molsbergen. Aan hen is het te danken, dat de nagedachtenis van Nederlands grooten zeeheld dit jaar alhier op zoo waardige wijze is gevierd geworden.

A. LODEWYCKS.

Stellenbosch, 3 April 1907.

Kaapstad, 1 April 1906.

Algem. Ned. Verbond.

Mijne Heeren.

Verzoeke beleefd eenige plaatsruimte voor het volgende.

Eenige dagen geleden werd hier vanwege de Ned. Herv. Kerk de gewone jaarlijksche ‘Theemeeting’ gehouden, d.i. een gezellige bijeenkomst ter verwelkoming van nieuwe lidmaten. Niet lang geleden uit Holland gekomen woonde ik ook als nieuw lidmaat deze ‘meeting’ bij. De avond ging niet ongezellig om en zou mij goed zijn bevallen, wanneer niet de zangstukken, die enkele personen ten beste gaven in het Engelsch geweest waren. En een der zangers was nog wel een zoon van Hollandsche ouders.

Bij het naar huis gaan sprak ik hierover met een Hollander.

- ‘Ja, dat is hier in Kaapstad nu eenmaal zoo; men kan het hun niet kwalijk nemen, want de opvoeding is maar Engelsch en Hollandsche zangstukken zijn hier uiterst moeilijk verkrijgbaar’. Een Hollandsche jonge dame, die zelf nu en dan voor een vergadering zingt, verzekerde mij ook, dat men in de Kaap bijna geen mooie Hollandsche zangstukken heeft, zoodat men zijn toevlucht maar tot het Engelsch lied neemt.

- Verleden jaar heeft men in de Hollandsche kerk alhier een concert gegeven, waarop uitsluitend Hollandsche liederen werden gezongen, maar de diaken, die hieraan den stoot gegeven had verzekerde mij, dat het heel wat moeite gekost had, het zoo ver te brengen, want de Afrikaners houden nu eenmaal meer van de Engelsche dan van de Hollandsche zang.

Mijne heeren, zou het spreekwoord, ‘onbekend maakt onbemind’ ook hier niet van toepassing kunnen zijn? Kan het A.N.V. in dezen niet iets goeds tot stand brengen?

Met de meeste hoogachting,

H. HONIG Hz., lid A.N.V.

De Boeken-Commissie van het A.N.V. zendt geregeld Hollandsche liederen naar Z.-A. Dit moet op den duur het Holl. lied daar bekend maken. Meer nog verwachten wij van het Z.-A. Liederen-Album, waaraan dr. Mansvelt werkt en dat tegen een zeer lagen prijs zal worden beschikbaar gesteld. Met verlangen ziet men in Z.-A. en Nederland naar het verschijnen van dit album uit, waarin zoowel Holl. als Afr. liederen en liedjes zullen worden opgenomen.

Red.