Verregaande Nalatigheid.
Terecht wordt deze week in De Prins, onder het opschrift Fransche Peper, onder meer gehekeld en bespottelijk gemaakt, dat aan de Nieuwe Kerk te Amsterdam, het bekende Kerkgebouw, waarin Neerlands Koningen en Koninginnen worden gekroond en waarin het beroemde praalgraf is van Neerlands grootsten Admiraal, Michiel Adriaanszoon de Ruijter, slechts alléén in de Fransche taal te lezen staat, tot welk huis men zich wenden moet om de kerk te bezichtigen: ‘Pour visiter l'église, 's adresser au numéro 6’.
Inderdaad het is treurig! Wel is het Nederland, waar dit merkwaardige gebouw staat en is het Neerlands grootste Vlootvoogd, die daar rust, van wien eens gansch de wereld gewaagde, maar het Nederlandsche volk van thans stelt nòch in gebouw, nòch in praalgraf eenig belang! Of wel? Maar dan zij toch gevraagd: wie zijn verantwoordelijk voor dit vergeten van het eigen volk en de eigen taal? Men vat al niet, waarom de kennisgeving ook niet in 't Engelsch en Hoogduitsch is gesteld, maar het verstand staat stil bij de gedachte, hoe men heeft kunnen vergeten haar in de allereerste plaats in onze eigen taal te stellen. Opzet is hier toch buitengesloten.
Gaarne zou ik zien, dat het Bestuur van ons Verbond, zoo mogelijk, bewerkte (liefst nog vóór de herdenking van De Ruijter's 300sten geboortedag, als wanneer de oogen van duizenden zich naar deze historische plek zullen richten), dat deze sleur wordt opgeheven.
JAC. POST.
Rotterdam, 4 Februari 1907.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd