Geen Noorweegsch maar Noorsch.
Men leest telkens in kranten en boeken van Noorweegsch inplaats van Noorsch. En nu zagen wij dezer dagen nog wel de Staatscourant, in een mededeeling van het departement van buitenlandsche zaken, die fout het regeeringsstempel opzetten: ‘Door de Noorweegsche regeering worden tot op 17 dezer, des voormiddags te 10 uren, aanbiedingen ingewacht......’ enz.
Hoe komt men er aan? Dat de Duitschers van Norwegisch spreken is toch voor ons geen reden om 't ook te doen. Of meent men, dat bij Noorwegen Noorweegsch hoort? Maar dan zou men ook moeten spreken van Denemarkensche boter, Engelandsche manieren, het Duitschlandsche leger; en van Zeelandsche oesters, zooals in een vaderlandsche stad op een oesterhuis te lezen staat.
Als er reden was den goeden Hollandschen vorm Noorsch naar vreemd model te veranderen, dan zou men nog eer de Noren zelf moeten volgen dan de Duitschers; maar de Noren zeggen Norsk, en dat is, in hun uitspraak hetzelfde als ons Noorsch. Er is natuurlijk geen reden om een goede geijkte Hollandsche eigennaam aldus te wijzigen. Niet het barbaarsche Noorweegsch dus, maar het eigen Noorsch!
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd