Neerlandia. Jaargang 6

Commandos lied.¹⁾

Liefste hoord nu naar mijn
lied het kost mij veel
en zwaar verdriet. het is
tog waar ik gaan nu
Weg om Voor ons volk en land
te vecht.

ik was tog Altoos ge
trouw gewees u Minnen
Met mij hart en geest
Maar nu moet ik op
het oorlog gaan. En u
Voor altoos hier laat staan.
Liefste gedenk tog ook
aan mij zoo veel Maal
zittend aan u zei Maar
nu oP het Pund om
tevertrek. Daar naar
die ou Commandos Nek.

Liefste gedenk tog aan mij
Woord. Dat gij al van
Mij heef gehoord. het
is getrouw dat zal ik
Blij Tot dat die dood
ons twee zal schei.

Door vuur en kruid(en)
haal in lood. M(oet)
Wij strijden tot (ons)
dood. En is het (sterven)
ook mijne lot (zoo)
Beveel ik mij in (den)
hand van God.

Nu Breekt de tijd van
schijding aan. De Bazuinen
klink ons moet
nu gaan om daar al
weer voor ons land te
Vecht. Tot dat ik in
Mij Grafje ligt.

Vaarwel vrienden vaarwel
allen, Gedenk aan mij
als ik vallen. Wand
door des vijands kruid
in lood Moet wij
Strijden tot ons dood.

(Vaa)rwel ook gij mij dier
(baa)rsten. God kent u
(Als) mijn eenigsten. Vaar
(wel) Vaarwel nog dui
(Zend) keer. gij ziet
(mij) zeker nimmer Weer.

Kijk nie naar

dezen gekraP nie

dat is die pen

zen schuld.

S.C.S. Pretorius.

1) Op een der Natalsche slagvelden, geheel verweerd, ‘opgetild’ door het bestuurslid der Johannesburger Afdeeling van 't A.N.V., den Heer Fred. Oudschans Dentz, thans sinds kort in Nederland terug.